42- بگو: جهانگردى كنيد و ببينيد كه سرانجام پيشينيان كه بيشترشان آلوده به شرك بودند، چگونه بود؟ 43- قبل از آنكه روزى بازگشت ناپذير از جانب خدا فرا رسد، به سوى دين پايدار متوجه باش، كه آن روز صفوف [مردم از هم] جدا مىشوند [1]. 44- هر كه انكار ورزد، زيان انكارش بر خود اوست؛ و آنان كه به شايستگى عمل كنند، براى خود جايگاه آرامش آماده مىكنند [2]، 45- اين [قانونمندى] از آن جهت است كه خدا مؤمنان نيكوكار را از بخشايش خود پاداش مىدهد؛ زيرا خدا انكار ورزان را دوست ندارد. 46- و از نشانههاى [توان و تدبير] اوست كه بادها را بشارت دهنده مىفرستد تا [اميدوار شويد] و شما را از رحمت خويش بچشاند و كشتيها به فرمانش روان شوند و از بخشايش او [روزى] بجوييد و بسا كه سپاس داريد. 47- قبل از تو پيامبرانى را بر قومشان فرستاديم و نشانههاى روشن بر آنها عرضه كردند، آن گاه از كسانى كه [با انكار پيامبران] مرتكب جرم شدند، انتقاد گرفتيم؛ و همواره يارى مؤمنان بر عهده ماست [3]. 48- خداست آن كه بادها را مىفرستد كه [بادها توده] ابرى را بر مىانگيزند و [خدا ابر را] در پهنه آسمان به گونهاى كه بخواهد مىگسترد و به صورت پارههايى در مىآورد، آن گاه باران را مشاهده مىكنى كه از خلال ابر تراوش كند؛ و چون به هر گروه از بندگانش كه بخواهد، فرو بارد، شادمان شوند، 49- و مسلماً قبل از نزول باران بر آنها، [بخصوص] قبل از [پديدار شدن ابرهاى] آن نوميد بودهاند. 50- به آثار رحمت الهى توجه كن كه چگونه زمين را پس از خزان و خشكىاش حيات مىبخشد؛ بىگمان همو [به همان شيوه] مردگان را زنده خواهد كرد، و او بر هر كارى تواناست. [1]- به آيات 14- 16 همين سوره (روم) توجه فرماييد. [2]- مفهوم اين آيه به بيان ديگر در آيات 111 نساء (4)، 46 فصلت (41) و 39 نجم (53) آمده است. [3]- به آيه 51 غافر (40) توجه فرماييد.