34- سوره سبأ به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- ستايش خاص خداست كه هر چه در آسمانها و زمين است متعلق به اوست، و در آخرت [نيز] ستايش خاص اوست [1]، و او فرزانه و آگاه است. 2- هر چه در زمين نفوذ كند و يا از آن برآيد، و هر چه از آسمان فرود آيد يا بر آن صعود كند، [همه را] مىداند؛ و او مهربان و آمرزگار است. 3- انكار ورزان گفتند: قيامتى نخواهيم داشت [2]؛ بگو: چرا، سوگند به پروردگارم كه از عالم غيب آگاه است، [رستاخيز] بىگمان به سراغتان مىآيد؛ همسنگ ذرهاى در آسمانها و زمين از او پوشيده نيست و كوچكتر و بزرگتر از آن چيزى نيست، مگر اينكه در كتاب روشن [علم خدا] ثبت است [3]؛ 4- تا مؤمنان نيكوكار را پاداش دهد؛ آنها آمرزش و روزى بزرگوارانه دارند. 5- و آنان كه در برابر آيات ما جبهه گرفتند [4]، عذابى دردناك [ناشى] از اضطراب خواهند داشت. 6- اهل دانش [بخوبى] مىدانند كه قرآنى كه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده، حق است و به راه [خداى] فرادست و شايسته ستايش هدايت مىكند. 7- و انكار ورزان مىگويند: آيا مىخواهيد مردى را به شما معرفى كنيم كه خبر مىدهد: آن گاه كه [پس از مرگ] سخت متلاشى شديد، به آفرينشى جديد باز مىآييد [5]؟! [1]- براى روشن شدن منظور از حمد در آخرت، به آيه 74 زمر (39) توجه فرماييد. [2]- نحوه بيان و استدلالشان را در آيات 38 نحل (16)، 66 مريم (19) و 78 يس (36) ملاحظه فرماييد. [3]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيه 59 انعام (6) آمده است. [4]- به آيات 5 انبياء (21)، 4 و 5 فرقان (25) و 43 همين سوره (سبأ) توجه فرماييد. [5]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيات 10 و 11 سجده (32) آمده است.