19- نابينا و بينا برابر نيستند، 20- و نه تاريكيها و نور، 21- و نه سايه و حرارت آفتاب، 22- و نه هم بيدار [دلان] و خفته [دلان] [1]؛ خدا [حقايق را] به هر كه خواهد [و شايسته بداند]، مىشنواند؛ و تو خفتگان در گورها را شنوا نخواهى كرد [2]. 23- تو فقط هشدار دهندهاى. 24- تو را بحق بشارت دهنده و هشدار دهنده فرستادهايم؛ و هيچ امتى نيست، مگر آنكه ميان آنها هشدار دهندهاى بوده است. 25- اگر تو را دروغ پرداز مىشمرند، پيشينيان آنها هم پيامبرانشان را كه نشانههاى روشن و گفتار پند آموز و كتاب روشن بر آنها عرضه كردند، دروغ پرداز شمردند [3]. 26- آن گاه انكار ورزان را [به مجازات] گرفتم، [ديدى] تعرض من چگونه بود؟ 27- آيا توجه نكردهاى كه خدا از آسمان بارانى فرستاد كه به وسيله آن ميوههاى رنگارنگ را رويانديم؟ و [بخشهايى] از كوهها [به صنع ما] طبقاتى است با رنگهاى گوناگون سفيد و قرمز و سياه تند؟ 28- و [نيز] از مردم و جانوران و دامها كه همان گونه رنگهايشان مختلف است [آفريديم]؟ از ميان بندگان خدا، تنها دانشوران از [محاسبه] خدا نگرانند؛ البته خدا فرادستى است آمرزگار. 29- كسانى كه كتاب خداى را تلاوت مىكنند و به نماز مىايستند و از آنچه روزيشان كردهايم، در نهان و آشكار انفاق مىكنند [4]، به تجارتى بدون زيان اميدوارند [5]. 30- تا [خدا] پاداش آنها را به تمامى بدهد و از بخشايش خود در حق آنان بيفزايد [6]، كه او آمرزگارى است حقگزار. [1]- براى روشن شدن منظور از «احياء و اموات» به آيه 122 انعام (6) توجه فرماييد. [2]- به آيه 81 نمل (27) توجه فرماييد. [3]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيات 34 انعام (6)، 41 انبياء (21) و 43 فصلت (41) آمده است. [4]- به آيه 271 بقره (2) توجه فرماييد. [5]- به آيات 10- 13 صف (61) توجه فرماييد. [6]- به آيات 261 بقره (2) و 160 انعام (6) توجه فرماييد.