39- اوست كه شما را در زمين جانشين [پيشينيان] كرد؛ پس هر كه انكار ورزد، زيان انكارش بر خود اوست؛ و اين انكارشان نزد خدا جز نسبت به آنها نمىافزايد، و بر آنان جز زيان به بار نمىآرد. 40- بگو: آيا توجه كردهايد به معبودهاى خود كه به جاى خدا [به نيايش] مىخوانيد؟ به من نشان دهيد كه چه چيز از زمين را آفريدهاند، مگر در [آفرينش] آسمانها شركتى داشتهاند [1]؟ يا كتابى در اختيارشان گذاشتهايم كه به استناد آن، نشانه روشنى [بر حقانيت خود] دارند؟ [نه،] بلكه ستمگران جز فريب به يكديگر وعده نمىدهند. 41- محققاً خدا آسمانها و زمين را نگاه مىدارد تا [از نظام خود] منحرف نشوند [2]، و اگر انحراف يابند، جز او هيچ كس قادر به حفظ آنها نيست؛ براستى خدا بردبارى است آمرزگار. 42- [مشركان عرب] با سوگندهاى سخت خود، به خدا سوگند ياد كردند كه اگر پيامبرى هشدار دهنده براى [هدايت] شان بيايد، از هر امتى راه يافتهتر خواهند شد؛ ولى همين كه هشدار دهندهاى به سراغشان آمد، جز بر بيزارى آنان نيفزود، 43- به انگيزه سرورى خواهى در زمين و دسيسه زشت؛ و دسيسه زشت تنها دامن اهلش را فرا مىگيرد [3]؛ آيا جز سنتى كه بر پيشينيان رفته است انتظار مىبرند؟ پس سنت خداى را هرگز دگرگون نخواهى يافت، و سنت خداى را هرگز تغيير پذير نخواهى يافت. 44- مگر جهانگردى نكردهاند تا ببينند سرانجام پيشينيانشان كه نيرومندتر بودند، چگونه بود؟ چنين نيست كه چيزى در آسمانها و زمين خداى را به تنگ آورد؛ چرا كه او دانا و تواناست. [1]- معنى و مفهوم اين آيه به بيان ديگرى در آيات 17 نحل (16) و 73 حج (22) و 11 لقمان (31) نيز آمده است. [2]- به بخش اول آيه 2 رعد (13) توجه فرماييد. [3]- به آيه 23 يونس (11) إِنَّما بَغْيُكُمْ عَلى أَنْفُسِكُمْ توجه فرماييد.