37- سوره صافات به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- سوگند به فرشتگان كه [تسبيح گويان] صف كشيدهاند [1]، 2- و فرشتگانى كه [وسوسه شياطين را از بندگان متوكل] باز مىدارند، 3- و فرشتگانى كه [آيات را بر پيامبران] قرائت مىكنند، 4- كه معبود شما يگانه است، 5- صاحب اختيار آسمانها و زمين و ما بين آنها و طلوع گاهها [و غروب گاهها] ى [2] خورشيد. 6- ما آسمان نزديكتر را به زيور ستارگان آراستيم، 7- و از [دستبرد] هر شيطان سركشى محفوظ داشتيم، 8- كه قادر به شنيدن سخن فرشتگان عالم بالاتر نخواهند بود و از هر سو هدف قرار مىگيرند، 9- براى رانده شدن، و عذابى پيوسته دارند، 10- مگر آن كس كه يك بار استراق سمع كند، و [در آن صورت] شهابى روشن تعقيبش خواهد كرد [3]. 11- از انكار ورزان كه از گِلى [ناچيز و] چسبنده پديدشان آورديم بپرس: آيا آنان از نظر آفرينش سختترند يا آنچه [از زمين و آسمانها و جهان بىانتها] آفريدهايم [4]؟ 12- تو [از تكذيب آنان] در شگفت ماندهاى و آنها به تمسخر پرداختهاند 13- و چون اندرز داده شوند، نمىپذيرند. 14- و هنگامى كه نشانهاى را ببينند، به تمسخر گيرند. 15- و گويند: اين [قرآن] جز جادويى آشكار نيست، 16- چگونه هنگامى كه مرديم و خاك و استخوان [5] شديم، برانگيخته خواهيم شد [6]؟! 17- و حتى نياكان ما؟! 18- بگو: آرى، [زنده مىشويد] با خاكسارى. 19- [وقوع رستاخيز] فقط يك بانگ عظيم است، آن گاه [همه] نگران بر مىخيزند [7]. 20- و مىگويند: واى بر ما، اين همان روز جزاست. 21- [آرى] همان روز داورى است [8] كه دروغش مىشمرديد. 22- ستمگران را با همراهانشان [9] و معبودانى كه به جاى خدا بندگى مىكردند، احضار كنيد [10] و به دوزخ سوقشان دهيد [11]، 23- ستمگران را با همراهانشان و معبودانى كه به جاى خدا بندگى مىكردند، احضار كنيد و به دوزخ سوقشان دهيد، 24- و آنان را بازداريد، كه [در برابر اعمالشان] مسئولند [12]. [1]- براى توجيه افزوده، به آيات 165 و 166 همين سوره (صافات) توجه فرماييد. [2]- براى توجيه افزوده، به آيه 40 معارج (70) توجه فرماييد. [3]- معنى و مفهوم آيات 7- 10 كه مشابهتى با آيات 17 و 18 حجر (15)، 5 ملك (67) و 9 جن (72) دارد، به طور كلى روشن نيست؛ و توضيحات مفسران در مورد اين آيات براى تبيين قطعى آن هنوز كافى نيست. به ترجمه و توضيح و زيرنويس آيه 7 آل عمران (3) توجه فرماييد. [4]- براى توجيه افزوده، به آيات 57 غافر (40)، 81 يس (36) و 27- 32 نازعات (79) توجه فرماييد. [5]- در مورد عدول از قاعده املايى در كلمه «عظام» در اين آيه و آيه 53 همين سوره، به زيرنويس سوم آيه 245 بقره (2) مراجعه فرماييد؛ اين كلمه 12 بار در قرآن تكرار شده و فقط دو مورد آن به شكل رايج ثبت شده است. [6]- معنى و مفهوم اين آيه به بيان ديگرى در آيه 35 مؤمنون (23) آمده است، پاسخ اين ادعا را در آيات 27 روم (30) و 79- 81 يس (36) ملاحظه فرماييد. [7]- معنى و مفهوم اين آيه به بيان ديگرى در آيه 42 ق (50) آمده است؛ ضمناً به آيه 77 نحل (16) توجه فرماييد. [8]- به آيه 59 يس (36) توجه فرماييد. [9]- به آيه 36 زخرف (43) توجه فرماييد. [10]- براى توجيه ترجمه «حشر» به بخش آخر آيه 61 قصص (28) توجه فرماييد. [11]- ابتدا به آيه 71 زمر (39) و بعد به آيه 44 يونس (10) توجه فرماييد. [12]- به آيات 39 و 41 رحمان (55) توجه فرماييد.