25- [از ايشان مىپرسند:] چرا [مانند دنيا] از يكديگر حمايت نمىكنيد؟! 26- [جوابى ندارند] بلكه امروز همه تسليمند. 27- و گفتگوكنان به يكديگر روى مىآورند. 28- [زير دستان] مىگويند: شما از موضع قدرت با ما برخورد مىكرديد. 29- [پيشوايان] مىگويند: نه، بلكه شما خود ايمان نداشتيد [كه دنبال ما راه افتاديد]، 30- و ما هيچ سلطهاى بر شما نداشتيم؛ شما خود گروهى طغيانگر بوديد. 31- فرمان مجازات [1] پروردگارمان بر ما محقق شده است و همه بايد آن را بچشيم. 32- شما را به راه تباهى كشانديم، زيرا خود در راه تباهى بوديم. 33- در آن روز همه در عذاب مشتركند [2]. 34- با بزهكاران اين گونه رفتار مىكنيم. 35- آنان بودند كه چون به ايشان گفته مىشد: معبودى جز خدا وجود ندارد، گردنكشى مىكردند [3]، 36- و مىگفتند: چگونه به خاطر شاعرى ديوانه معبودهاى خود را رها كنيم؟! 37- [چنين نيست] بلكه او حق را عرضه كرد و پيامبران [پيشين] را تصديق نمود. 38- البته شما عذاب دردناك را خواهيد چشيد، 39- و جز در برابر آنچه كردهايد، مجازات نخواهيد شد، 40- [همه گرفتار كيفرند] مگر بندگان اخلاص يافته خدا [4]. 41- [كه] روزىاى مشخص [و ممتاز] دارند، 42- ميوهها [ى فراوان در اختيار خواهند داشت]، و مقدمشان گرامى است، 43- در باغهاى پر نعمت بهشت، 44- بر تختهايى روياروى هم. 45- قدحى از شراب جارى بر آنان گردانده مىشود، 46- كه [بادهاى] روشن است و مايه لذت نوشندگان. 47- كه نه سردردى در [مصرف] آن هست و نه از آن دستخوش مستى شوند. 48- [دلبران] افتاده نگاه و غزال چشم در برشان، 49- همچون گوهرى سپيد [5] و ناسفته. 50- [بهشتيان] گفتگوكنان به يكديگر روى مىآورند. 51- يكى از آن ميان مىگويد: همنشينى داشتم، [1]- منظور از «قول» در اينجا مفاد آيات 18 اعراف (7)، 43 حجر (15)، 84 و 85 ص (38) است؛ بخش انتهايى آيه مؤيد اين معناست؛ همچنين آيات 16 اسراء (17) و 71 زمر (39) ترجمه «قول» را به فرمان مجازات، توجيه مىكند. [2]- توضيح كاملتر را در آيه 38 اعراف (7) ملاحظه فرماييد. [3]- مفهوم آيه به بيان مفصلتر در آيه 45 زمر (39) آمده است. [4]- به آيه 26 يونس (10) توجه فرماييد. [5]- بيض جمع بيضه به معنى تخم مرغ است، وجه تسميه آن سفيدى رنگ آن مىباشد و در اينجا با توجه به صراحت آيات 22 و 23 واقعه (56)، منظور همان است كه در متن ترجمه آوردهايم.