270- هر انفاق يا نذرى كه كردهايد، خدا به آن آگاه است؛ و ستمگران ياورى نخواهند داشت. 271- اگر انفاقها را آشكار كنيد [البته] نيكوست، ولى اگر آن را نهان كنيد و به نيازمندان بدهيد، براى خودتان بهتر است؛ و پارهاى از بديهاى شما را مىزدايد [1]، و خدا به آنچه مىكنيد آگاه است. 272- هدايت آنان بر عهده تو نيست [2]، [تو تنها، دعوت كنندهاى] ولى خدا هر كه را بخواهد [و شايسته ببيند]، هدايت خواهد كرد [3]؛ و هر مالى را كه انفاق كنيد، [بازگشت نيكويش] براى خود شماست؛ و جز براى طلب خشنودى خدا انفاق نكنيد؛ و هر چه انفاق كنيد، [پاداش آن] به طور كامل به شما مىرسد و ستمزده نخواهيد شد. 273- [مخصوصاً] در مورد نيازمندانى كه در راه خدا درمانده شدهاند و توان تلاش در زمين ندارند و چنان در [هاله] عفافند كه فرد ناآگاه آنها را بىنياز مىپندارد؛ اما از سيمايشان به وضع آنها پى مىبرى؛ [كه به دليل عزت نفس] چيزى از كسى به اصرار نمىخواهند؛ و هر مالى كه انفاق كنيد، خدا از آن آگاه است. 274- آنها كه اموال خويش را در شب و روز، نهان و آشكار انفاق مىكنند، پاداششان نزد پروردگارشان [محفوظ] است [4]، و ترس و اندوهى نخواهند داشت [5]. [1]- منظور گناهان صغيره است؛ به آيه 31 نساء (4) توجه فرماييد. [2]- بيان روشنتر اين عبارت را در آيه 56 قصص (28) ملاحظه فرماييد. [3]- با آيه 27 رعد (13) يَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أَنابَ مقايسه فرماييد. [4]- در اين رابطه به آيه 271 بقره (همين سوره) هم توجه فرماييد. [5]- در اين رابطه به زير نويس آيه 262 بقره (همين سوره) مراجعه فرماييد.