75- و [در آن روز] فرشتگان را خواهى ديد كه در حالى كه پيرامون عرش حلقه زدهاند، پروردگارشان را با ستايش تقديس مىكنند؛ و بين آنها بحق داورى خواهد شد و گفته مىشود: ستايش خاص خداست، پروردگار جهانيان. 40- سوره غافر (مؤمن) به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- حا، ميم [1]. 2- نزول اين كتاب از جانب خداى فرادست و داناست، 3- كه آمرزنده گناه، پذيرنده توبه، سخت كيفر و نعمت بخش است؛ معبودى جز او نيست و سرانجام در پيشگاه اوست. 4- تنها انكار ورزان درباره آيات خدا مجادله مىكنند، پس مباد كه جولان آنها در شهرها تو را بفريبد [2]. 5- قبل از آنها قوم نوح و از پى آنها گروههايى ديگر [3] [پيامبرانشان را] دروغ پرداز شمردند و هر امتى آهنگ پيامبر خود را كرد تا او را دستگير كنند و به باطل مجادله كردند تا حق را به آن وسيله از ميان بردارند [4] و من هم آنها را [به كيفر] گرفتم؛ [ديديد] كيفر من چگونه بود؟ 6- و فرمان عذابِ [5] پروردگارت درباره انكار ورزان اين گونه به تحقق پيوست كه آنها دوزخىاند. 7- فرشتگانى كه [6] عرش را حمل مىكنند و آنها كه گرد آن حلقه زدهاند، با ستايش پروردگارشان را تقديس مىكنند [7] و به او ايمان دارند و براى اهل ايمان آمرزش مىخواهند: [و گويند:] پروردگارا، به رحمت و دانش، هر چيزى را فرا گرفتهاى، پس كسانى را كه توبه كردند و پيرو راه تو شدند، بيامرز و از عذاب دوزخ نگاهشان دار. [1]- اين دو حرف مقطعه در آغاز هفت سوره متوالى (سورههاى 40 تا 46) آمده است؛ به موجب آمارى كه رشاد خليفه تهيه كرده است، اين دو حرف مجموعاً در تمام اين هفت سوره 2147 بار تكرار شده كه مضربى است از عدد 19 (تعداد حروف بسم اللَّه ...). [2]- جمله ناتمام است؛ براى يافتن دنباله آن با آيات 196 و 197 آل عمران (3) و 23 و 24 لقمان (31) مقايسه فرماييد. [3]- اين گروههاى ديگر را در آيات 12 و 13 ص (38) ملاحظه فرماييد. [4]- به آيات 18 انبياء (21) و 8 صف (61) توجه فرماييد. [5]- براى توجيه ترجمه «كلمه» به «فرمان عذاب» به آيه 19 زمر (39) و نيز به بخش انتهايى آيه 71 زمر (39) توجه فرماييد؛ و منظور از آن همان مفاد آيه 85 ص (38) است. لازم به يادآورى است كه «كلمه» در قرآن به عكس معنى مورد بحث هم بكار رفته (وعده يارى) به آيه 171 صافات (37) توجه فرماييد. [6]- براى توجيه آنچه به جاى موصول گذاشتهايم، با آيه 75 زمر (39) مقايسه فرماييد. [7]- در مورد چگونگى حمل عرش توسط فرشتگان و تعداد آنها هيچگونه توضيحى در ساير آيات قرآن نيامده؛ مفسران هم تا كنون توضيح روشن و قانع كنندهاى ندادهاند؛ به آيه 7 آل عمران (3) و توضيحاتى كه در زيرنويس آن آمده است توجه فرماييد.