17- آن روز هر كس در برابر دستاوردش جزا مىبيند؛ ظلمى در ميان نيست؛ كه خدا سريع الحساب است. 18- به آنها در مورد روز قريب [الوقوع رستاخيز] [1] هشدار بده، آن گاه كه [از شدت وحشت] جانها به گلوگاه مىرسد، در حالى كه سرشار از اندوه شدهاند؛ [در آن روز] ستمگران نه دوستى مهربان دارند و نه شفيعى كه گفتارش پذيرفته شود. 19- [خدا] حركات شرر بار چشمها و آنچه در سينهها نهان داشتهاند، مىداند [2]. 20- خدا بحق حكم صادر مىكند [3] و معبودانى كه [اينان آنها را] به جاى خدا [صاحب اختيار خود] مىخوانند [4]، هيچ گونه حكم [بر حق] ى ندارند؛ خداست كه شنوا و بيناست. 21- مگر جهانگردى نكردهاند تا ببينند سرانجام پيشينيانشان كه نيرو و آثار بيشترى در زمين [5] داشتند، چگونه بود؟ خدا آنها را به [كيفر] گناهانشان گرفت و در برابر او هيچ نگهدارى نداشتند. 22- اين [كيفر] بدان سبب بود كه پيامبرانشان نشانههاى روشن بر آنها عرضه مىكردند، ولى آنها انكار ورزيدند و خدا به عقوبتشان گرفت؛ كه او توانمندى است سخت كيفر. 23- موسى را با معجزات [6] خود و دليلى روشن فرستاديم، 24- به سوى فرعون و هامان و قارون، ولى آنها گفتند: جادوگرى است دروغ پرداز. 25- چون دين حق را از جانب ما بر آنها عرضه داشت، [فرعون و گروهش] گفتند: پسران آنان را كه به موسى ايمان آوردهاند، بكشيد و زنانشان را [براى خدمت] زنده نگاهداريد؛ و [لى] نيرنگ انكار ورزان محكوم به تباهى است. [1]- به آيه 6 و 7 معارج (70) توجه فرماييد. [2]- مفهوم نيمه دوم آيه به بيان ديگر در آيات 10 رعد (13)، 7 طه (20)، 16 ق (50) و 13 ملك (67) آمده است. [3]- به آيه 23 اسراء (17) وَ قَضى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ توجه فرماييد. [4]- به آيه 116 نساء (4) توجه فرماييد. [5]- به آيات 128 و 129 شعراء (26) توجه فرماييد. [6]- به آيات 107 و 108 اعراف (7) توجه فرماييد.