78- قبل از تو هم پيامبرانى فرستاديم كه [سرگذشت] برخى از آنان را بر تو حكايت كرديم و برخى ديگر را حكايت نكردهايم [1]، و هيچ پيامبرى قادر نبود معجزهاى عرضه كند، مگر به فرمان خدا؛ و آن گاه كه فرمان خدا [براى پاداش و كيفر] فرا رسد، بحق داورى مىشود و هرزه درايان زيانكار خواهند شد. 79- خداست كه دامها را براى شما آفريد [2] تا از برخى براى سوارى و از برخى براى تغذيه استفاده كنيد، 80- و منافع [ديگرى] از آنها خواهيد داشت تا [بهرهمند شويد] و نيازهاى مورد نظر خود را تأمين كنيد و [نيز در خشكى] بر آنها حمل مىشويد و [در آب] بر كشتى. 81- نشانههاى [الوهيت] ش را به شما مىنماياند، كدام يك از آنها را انكار مىكنيد؟! 82- مگر جهانگردى نكردهاند تا ببينند سرانجام پيشينيانشان كه نفر و نيرو و آثار بيشترى در زمين [3] داشتند، چگونه بود؟ ولى دستاوردشان [به هنگام بلا] سودى به حالشان نداشت [4]. 83- هنگامى كه پيامبرانشان نشانههاى روشن بر آنها عرضه كردند، به دانش و كاردانى خود [5] سرمست [و رويگردان] شدند و عذابى كه استهزايش مىكردند، دامنگيرشان شد. 84- همين كه سختگيرى ما را ديدند، گفتند: تنها به خدا ايمان داريم و معبودهايى را كه [در قدرت، با خدا] شريك مىشمرديم، انكار مىكنيم. 85- ولى ايمانشان به هنگام مشاهده سختگيرى ما سودى نداشت؛ [در مورد عدم پذيرش توبه به هنگام عذاب،] خدا [بدرستى] سنت نهاده است كه درباره بندگانش جارى شده؛ و آنجا بود كه ناباوران زيانكار شدند [6]. [1]- پيامبرانى كه داستانشان در قرآن ذكر نشده است، مربوط به اقوامى هستند كه در نيمه اول آيه 9 ابراهيم (14) و آيه 38 فرقان (25) بدون ذكر نام به آنان اشاره شده است. [2]- براى روشن شدن معنى و مفهوم «جعل» در اينجا، با آيه 5 نحل (16) مقايسه فرماييد. [3]- به آيات 128 و 129 شعراء (26) توجه فرماييد. [4]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيات 6 انعام (6) و 45 سبأ (34) آمده است. [5]- به آيه 7 روم (30) توجه فرماييد. [6]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيات 18 نساء (4)، 51 و 52 يونس (10) و 3 ص (38) آمده است؛ و مصداق آن را در آيات 90 و 91 يونس (10) ملاحظه فرماييد.