responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر    جلد : 1  صفحه : 478


12- سپس آن توده بخار را [به صورت‌] هفت آسمان [1] در دو دوران تقدير كرد و به هر آسمانى برنامه‌اش را وحى كرد، و آسمان نزديكتر را با چراغها [يى‌] آراستيم [2] و محفوظ داشتيم؛ اين است تقدير [خداى‌] فرادست و دانا.
13- اگر روى گرداندند، بگو: شما را به صاعقه‌اى نظير [آنچه‌] قوم عاد و ثمود [را از پاى در آورد] هشدار مى‌دهم.
14- آن گاه كه پيامبران گذشته و پيامبران وقت به سراغشان آمدند [با اين پيام‌] كه جز خداى را بندگى نكنيد؛ گفتند: اگر پروردگار ما مى‌خواست [پيامى بفرستد] فرشتگانى نازل مى‌كرد؛ ما پيامى را كه مأمور [ابلاغ‌] آن شده‌ايد، انكار مى‌كنيم [3].
15- اما قوم عاد بناحق در زمين سرورى خواهى كردند و گفتند: چه كسى نيرومندتر از ماست؟ مگر نمى‌دانستند خدايى كه آنان را آفريده، نيرومندتر از آنهاست؟ و [لى بى‌توجه‌] آيات ما را دانسته انكار مى‌كردند.
16- سرانجام تندبادى سرد و سخت در روزهايى شوم [4] بر آنان فرستاديم تا عذاب رسوايى را در زندگى دنيا به آنان بچشانيم؛ ولى عذاب آخرت رسوا كننده‌تر است و [از هيچ سو] يارى نمى‌شوند.
17- و اما قوم ثمود، آنها را نيز هدايت كرديم، ولى كور (دل) ى [5] را بر هدايت ترجيح دادند [6] و به [سزاى‌] دستاوردشان صاعقه عذاب ذلت‌بار آنها را فرا گرفت [7]،
18- و كسانى را كه ايمان آورده و پرهيزكارى مى‌كردند نجات داديم [8].
19- و روزى كه دشمنان خدا را در حال بازداشت به سوى آتش دوزخ احضار كنند [9]،
20- تا چون به دوزخ رسند، گوش و ديدگان و پوست تنشان اعمالشان را گواهى دهند.

[1]- منظور از كثرت آسمانهاست؛ عدد «هفت» در قرآن به عنوان عدد تكثير نيز به كار رفته است؛ به آيه 27 لقمان (31) توجه فرماييد.
[2]- منظور از «مصابيح» را در آيه 6 صافات (37) و فايده آن را در آيه 97 انعام (6) ملاحظه فرماييد.
[3]- مفهوم اين آيه به بيان ديگر در آيات 24 مؤمنون (23) و 7 فرقان (25) آمده و پاسخ تصورات جاهلانه آنها در آيات 43 نحل (16) و 8 انبياء (21) آمده است.
[4]- چگونگى باد و مدت اين ايام را در آيات 41 و 42 ذاريات (51)، 19 و 20 قمر (54) و 7 حاقه (69) ملاحظه فرماييد.
[5]- از مقايسه اين آيه با آيه 23 توبه (9) معلوم مى‌شود كه منظور از «عمى» يا «كوردلى» همان انكار است.
[6]- به آيه 3 انسان (76) توجه فرماييد.
[7]- بلايى را كه اين صاعقه بر سرشان آورد، در آيات 67 و 68 هود (11)، و 31 قمر (54) ملاحظه فرماييد.
[8]- به بخش انتهايى آيه 128 اعراف (7) وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ توجه فرماييد.
[9]- براى توجيه ترجمه «حشر» به بخش آخر آيه 61 قصص (28) توجه فرماييد.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر    جلد : 1  صفحه : 478
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست