ترجمه قرآن - طاهرى قزوينى، على اكبر

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر جلد : 1 صفحه : 481

39- از جمله نشانه‌هاى [قدرت‌] الهى اين است كه زمين را خشك و فرسوده مى‌بينى، چون باران را بر آن فرو ريزيم، به جنبش آيد و رشد كند؛ آن خدايى كه زمين را زنده مى‌كند، مردگان را نيز زنده خواهد كرد؛ كه او بر هر كارى تواناست.
40- كسانى كه در مورد آيات ما كجروى مى‌كنند، بر ما پوشيده نخواهند بود؛ آيا آن كس كه به آتش [دوزخ‌] انداخته شود، بهتر است يا كسى كه در روز رستاخيز ايمن [از عذاب‌] است؟ هر چه مى‌خواهيد عمل كنيد كه خدا به آنچه مى‌كنيد بيناست.
41- آنها كه اين قرآن [1] را كه براى [هدايت‌] شان آمده است، انكار كرده‌اند، [خود به تباهى افتادند] و اين كتابى است شكست ناپذير،
42- كه باطل در هيچ زمانى بر آن سلطه نيابد [2]؛ نازل شده‌اى است از جانب [خداى‌] فرزانه و شايسته ستايش.
43- جز آنچه به پيامبران پيشين گفته شده است [3]، به تو گفته نمى‌شود [4]؛ بى‌گمان پروردگار تو آمرزش و [در عين حال‌] كيفرى دردناك دارد.
44- اگر قرآن را به زبان غير عرب نازل كرده بوديم، مى‌گفتند: چرا آياتش به وضوح بيان نشده است؟ آيا [قرآنى‌] غير عربى و [مخاطب‌] عربى؟! بگو: اين كتاب براى باور داران، هدايت و شفاست؛ و آنها كه باور ندارند، در گوشهايشان سنگينى است [5] و قرآن بر آنان [موجب‌] خسران است [6]، [گويى‌] آنها را از راهى دور صدا مى‌زنند.
45- به موسى كتاب [تورات‌] داديم، در [مورد] آن اختلاف [نظر] پديد آمد؛ و اگر فرمانى از پروردگارت [در مورد مهلت و آزمون‌] از قبل مقرر نشده بود [7]، ميان آنان [بى‌درنگ‌] داورى مى‌شد؛ آنها در مورد آن [كتاب‌] در ترديدى آميخته به بدگمانى‌اند.
46- هر كه به شايستگى عمل كند، به سود خود و هر كه بدى كند، به ضرر خويش كرده است [8]؛ و [اگر سنت آفرينش جز اين بود] ظلمى فاحش [بود كه‌] دور از شأن پروردگار توست [9].

[1]- منظور از ذكر، قرآن است؛ به آيه 44 نحل (16) توجه فرماييد.
[2]- به آيه 9 حجر (15) توجه فرماييد.
[3]- به آيات 30 يس (36)، 52 ذاريات (51)، 9 قمر (54) و 109 اعراف (7) توجه فرماييد.
[4]- به آيات 6 حجر (15) و 4 ص (38) و 36 صافات (37) توجه فرماييد.
[5]- اشاره است به گفتار خودشان كه در آيه 5 همين سوره (فصلت) آمده است.
[6]- ترجمه تحت اللفظ «عمى» كورى است، ولى مفهوم عبارت را از آيه 82 اسراء (17) مى‌توان درك كرد.
[7]- براى توجيه افزوده در مورد مهلت، به آيات 42 ابراهيم (14) و 45 فاطر (35) و در مورد آزمون به آيه 2 ملك (67) توجه فرماييد، ولى اصل فرمان كه از قبل صادر شده آيه 24 اعراف (7) است.
[8]- معنى و مفهوم اين عبارت به بيان ديگرى در آيات 111 نساء (4)، 44 روم (30) و 39 نجم (53) آمده است.
[9]- به زيرنويس آيه 182 آل عمران (3) مراجعه فرماييد.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر جلد : 1 صفحه : 481

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست