ترجمه قرآن - طاهرى قزوينى، على اكبر

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر جلد : 1 صفحه : 497

19- و در برابر خدا سركشى مكنيد، كه براى شما دليلى روشن آورده‌ام،
20- و از اينكه سنگسارم كنيد، [1] به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى‌برم [2].
21- اگر باورم نداريد، از من كناره بگيريد.
22- آن گاه پروردگار خويش را ندا داد كه: اينان گروهى بزهكارند.
23- [به او وحى كرديم كه:] بندگان مرا شبانه راهى كن، زيرا شما مورد تعقيب قرار خواهيد گرفت.
24- و دريا را آرام پشت سر بگذار؛ كه آنها سپاهى هستند كه غرق خواهند شد [3].
25- چه باغها و چشمه سارها كه رها كردند [و رفتند]،
26- و كشتزارها و اقامتگاههاى اشرافى،
27- و تنعمى [4] كه در آن شادمان بودند،
28- [سرنوشتشان‌] اين گونه [بود]، و [تمامى‌] آن [نعمت‌] ها را به گروهى ديگر وا گذاشتيم [5].
29- [نابودى آنان هيچ اثرى در عالم نداشت و] قطره اشكى آسمان و زمين بر [نابودى‌] آنها نريخت و مهلتى هم نيافتند.
30- و دودمان يعقوب را از عذاب ذلت بار [6] نجات داديم،
31- از [شر] فرعون، كه برترى خواهى از [زمره‌] گزافكاران بود.
32- و دودمان يعقوب را [به موهبت توحيد] آگاهانه بر مردم زمانه برترى داديم.
33- و نشانه‌هايى [از قدرت خويش‌] در اختيارشان گذاشتيم كه آزمايشى روشن در آن بود.
34- اين [منكر] ان مى‌گويند:
35- جز مرگ نخستين ما، هيچ [خبرى‌] نيست [7] و برانگيخته نخواهيم شد؛
36- و اگر راست مى‌گوييد، پدران ما را باز آريد.
37- آيا آنها مهمترند، يا قوم [نيرومند] «تبع» [8] و پيشينيان آنها كه چون بزهكار بودند، هلاكشان كرديم.
38- آسمانها و زمين و ما بين آنها را به بازيچه نيافريده‌ايم.
39- آنها را آن گونه كه بايد، آفريديم، ولى بيشترشان نمى‌دانند.

[1]- بيان ابتدا به ساكن موسى در مورد «رجم» از آنجا سر چشمه گرفته است كه قبل از موسى بسيارى از رسولان را اقوام پيشين تهديد به «رجم» مى‌كردند؛ به آيات 91 هود (11) در مورد شعيب و 46 مريم (19) در مورد ابراهيم و 116 شعراء (26) در مورد نوح توجه فرماييد.
[2]- اشاره به تأمينى است كه خدا به او داده بود؛ به آيات 45 و 46 طه (20) توجه فرماييد.
[3]- آنچه در اين دو آيه به عنوان اختصار حذف شده، در آيه 77 طه (20) در عباراتى كوتاه بيان شده است.
[4]- كلمه «نعمت» حدود 50 بار در قرآن تكرار شده است؛ دو بار آن به فتح نون است كه يك مورد آن در همين آيه (27 دخان) آمده و مورد ديگر در آيه 11 مزمل (73)، بقيه آنها به كسر نون است. «نعمت» به فتح نون به معنى «تنعم» است و اين دو كلمه نبايد با هم اشتباه شوند.
[5]- اين گروه در آيه 59 شعراء (26) معرفى شده است.
[6]- چگونگى اين عذاب و نجات را در آيات 49 و 50 بقره (2) ملاحظه فرماييد.
[7]- منظورشان به طور روشن‌تر در آيه 29 انعام (6) بيان شده است.
[8]- «تبع» لقب عده‌اى از پادشاهان يمن در قرن 4 و 5 ميلادى است.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر جلد : 1 صفحه : 497

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست