16- به باديه نشينانى كه از [شركت در] جنگ تن زدند، بگو: [اگر واقعاً قصد همكارى داريد] بزودى به مقابله گروهى جنگاور فرا خوانده خواهيد شد تا بجنگيد، مگر اينكه تسليم شوند؛ اگر اطاعت كنيد، خدا پاداش نيكويى به شما خواهد داد؛ و اگر همچون گذشته روى برتابيد، شما را به عذابى دردناك مجازات خواهد كرد. 17- بر نابينا و لنگ و بيمار گناهى نيست [كه در سفر جنگى مشاركت نكنند]؛ و هر كه از خدا و پيامبرش اطاعت نمايد، او را در باغهايى از بهشت درآورد كه نهرها در دامن آن جارى است؛ و هر كه روى برتابد، به عذابى دردناك مجازاتش خواهد كرد. 18- خدا از مؤمنانى كه در كنار آن تك درخت [در حديبيه] با تو بيعت كردند، خشنود شد و آنچه در دلهايشان بود بازشناخت، لذا آرامش بر آنان القا كرد و به پيروزى زودرس [خيبر] پاداش خواهد داد، 19- و غنايم فراوانى كه به دست مىآورند، و خدا فرادست و فرزانه است. 20- خدا به شما وعده غنايم فراوانى داد كه به آنها دست مىيابيد و اين [يك مورد] را زودتر [از بقيه] مقدورتان ساخت و دست [تجاوز] دشمن را [در حديبيه] از شما بازداشت، تا [صلح نامه امضا شود] و براى مؤمنان نشانهاى [از لطف خدا] باشد و به راهى راست هدايتتان كند، 21- و [غنايم] ديگرى [در انتظار شماست] كه هنوز بر آنها دست نيافتهايد و خدا بر آنها احاطه دارد؛ كه خدا بر هر كارى تواناست. 22- اگر انكار ورزان به جنگ شما آيند، [از توكل و صلابت شما] به عقب باز مىگردند، پس از آن نيز هيچ كارساز و ياورى نخواهند يافت. 23- [در مورد پيروزى نهايى انبياء] خدا [بدرستى] سنت نهاده است كه از قبل درباره بندگانش جارى شده [1]، و سنت خداى را هرگز دگرگون نخواهى يافت. [1]- براى توجيه افزوده، به آيه 21 مجادله (58) توجه فرماييد.