29- محمد پيامبر خدا و همراهانش در برابر كفار، سرسخت و با يكديگر مهربانند؛ همواره آنها را در حالت فروتنى و خضوع مشاهده مىكنى، در حالى كه بخشايش و خشنودى خدا را مىخواهند؛ نشان [شايستگى] آنها در چهرههاشان از اثر فروتنى پيداست؛ اين توصيف آنهاست در تورات؛ و توصيف آنها در انجيل مانند كشتى است كه جوانهاش را [به فراوانى] برآورد و آن را نيرو داده تا ستبر گردد و بر ساقههاى خود استوار بايستد، به گونهاى كه موجب شگفتى كشاورزان گردد، تا [خدا] از [رشد سريع] آنان، انكارورزان را به خشم آورد؛ خدا به مؤمنان نيكوكار آنها وعده آمرزش و پاداشى بزرگ داده است. 49- سوره حجرات به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- اى مؤمنان، [در هيچ مورد] از [آنچه] خدا و پيامبرش [مقرر داشتهاند] فراتر نرويد و از خدا پروا كنيد، كه خدا شنوايى داناست. 2- اى مؤمنان، صداى خود را بلندتر از صداى پيامبر برنياوريد و با او به صوت بلند سخن مگوييد، آن گونه كه با يكديگر صحبت مىكنيد [1]، مبادا كه نتيجه تلاش شما ندانسته بر باد رود. 3- آنها كه نزد پيامبر خدا آواى خويش را فرو مىدارند، خدا دلهاشان را از نظر تقوا در آزمون نهاده است؛ آنان آمرزش و پاداشى بزرگ خواهند داشت. 4- [ولى] آنها كه از وراى اطاقها تو را صدا مىزنند، بيشترشان درك نمىكنند. [1]- منظور آيه اين نيست كه در برابر غير پيامبر، صداى بلند ايرادى ندارد؛ به آيات 148 نساء (4) و 19 لقمان (31) توجه فرماييد.