5- و اگر صبر كنند تا خود براى ملاقاتشان خارج شوى، براى آنها بهتر است؛ و خدا آمرزگارى است مهربان. 6- اى مؤمنان، اگر شخص منحرفى خبرى براى شما آورد، تحقيق كنيد تا مبادا ندانسته به گروهى [بيگناه] آسيب رسانيد و از كرده خود پشيمان شويد [1]. 7- بدانيد كه پيامبر خدا ميان شماست؛ اگر در بسيارى از امور از شما اطاعت كند، به رنج مىافتيد، ولى خدا ايمان را محبوب شما گردانيد و آن را در قلوب شما آراست و انكار و انحراف و نافرمانى را در نظرتان ناخوشايند گردانيد، آنها [كه آراسته به اين اوصافند] راه كمال يافتهاند، 8- [اين عنايات] به عنوان بخشايش و نعمتى از جانب خدا [مقرر شده است]، و خدا دانايى است فرزانه. 9- اگر دو گروه از مؤمنان با هم درگير شدند، ميانشان آشتى برقرار كنيد؛ و اگر يك گروه بر ديگرى تجاوز كرد، با گروه متجاوز بجنگيد تا به فرمان خدا بازآيد؛ و اگر بازگشت، بينشان صلحى عادلانه برقرار كنيد و به عدالت رفتار كنيد، كه خدا عادلان را دوست دارد. 10- البته مؤمنان برادر [يكديگر] ند؛ ميان دو برادر خويش آشتى برقرار كنيد و از خدا پروا كنيد، بسا كه مورد رحمت قرار گيريد. 11- اى مؤمنان، هرگز نبايد گروهى گروه ديگر را مورد تمسخر قرار دهد، چه بسا نسبت به آنان برترى داشته باشند، و نه هم زنانى زنان ديگر را [تمسخر نمايند] چه بسا بر آنان برترى داشته باشند؛ و از يكديگر عيب جويى نكنيد [2] و به القاب [زشت] يكديگر را خطاب مكنيد؛ بد [رسمى] است ياد كردن [مردم] به انحراف، پس از [آنكه] ايمان [آوردهاند] [3]، و آنان كه توبه نكنند، ستمگرند. [1]- به آيه 28 نجم (53) توجه فرماييد. [2]- به آيه 1 همزه (104) توجه فرماييد. [3]- علامه طباطبايى در تفسير الميزان ذيل اين آيه گفته است: «منظور اين است كه پس از ايمان آوردن افراد، انگشت روى خلافهاى قبل از ايمانشان نگذاريد و به آن صفت كه كنار گذاشتهاند، خطابشان نكنيد».