17- [اوست] صاحب اختيار مشرقها و مغربها [1]، 18- پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟! 19- دو دريا را [به هم] آميخت تا مجتمع شوند، 20- [در عين حال] ميانشان حايلى است كه [از آن] تجاوز نكنند [و در هم ادغام نگردند] [2]، 21- پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟! 22- از هر دو مرواريد و مرجان به دست مىآيد، 23- پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟! 24- كشتيهاى كوه پيكر بادبان برافراشته در دريا از [حكمت] اوست، 25- پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟! 26- هر كه [و هر چه] بر [گرده] زمين است، فنا خواهد شد [3]، 27- و [تنها] نمود جليل و كريم پروردگارت همواره باقى است، 28- پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟! 29- هر كه در آسمانها و زمين است، [نيازهاى خود را] از او مىخواهد، [كه] او هر لحظه در [نوعى تجلى بر جهان و تمشيت] كارى است [4]، 30- پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟! 31- اى دو گروه سنگين بار [5]، بزودى به حساب [عملكرد] شما مىپردازيم، 32- پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟! 33. اى گروه جن و انس، اگر مىتوانيد از كرانههاى آسمان و زمين گذر كنيد [تا از مجازات خدا برهيد]، پس گذر كنيد، قادر به گذر [از مجازات] نخواهيد بود، مگر با قدرتى [ناشى از ايمان و عمل صالح]، 34- پس از كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟! 35- زبانهاى از آتش و دود بر شما باريده مىشود كه [در برابر آن] قادر به دفاع نيستيد، 36- پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟! 37- آن گاه كه آسمان بشكافد و همچون روغن گداخته سرخ فام گردد [رستاخيز آغاز خواهد شد]، 38- پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟! 39- در آن روز انس و جن [كارنامه روشنى دارند و] مورد بازجويى از گناهانشان قرار نمىگيرند [6]. 40- پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟! [1]- در كلام عرب گاهى جمع را تثنيه مىآورند. دو كلمه مطرح شده در اين آيه، در آيات ديگر قرآن هم به صورت مشارق و مغارب آمده است، مثل آيات 137 اعراف (7)، 5 صافات (37) و 40 معارج (70)، كلمه «مثنى» در آيه 46 سبأ (34) از همين مقوله است. [2]- منظور از دو دريا، منابع آبهاى شور و شيرين است، به آيه 53 فرقان (25) و زيرنويس آن توجه فرماييد. [3]- به آيه 88 قصص (28) كُلُّ شَيْءٍ هالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ توجه فرماييد. [4]- به آيات 15 فاطر (35) و 34 ابراهيم (14) توجه فرماييد. [5] منظور جن و انس است، امام صادق (ع) فرمودهاند كه تسميه آنان به «ثقلان» به اعتبار آن است كه به لحاظ تكليف گرانبارند (به نقل از تبيين اللغات لتبيان الآيات). [6]- تناقضى با آيه 24 صافات (37) ندارد، چرا؟