30- روزى كه هر كس آنچه از نيك و بد انجام داده است در برابر خود حاضر يابد [1]، آرزو كند كاش ميان او و رفتار [ناشايستها] ش فرسنگها فاصله بود. خدا شما را از [نافرمانى] خود بر حذر مىدارد؛ و به بندگان رئوف است. 31- بگو: اگر خدا را دوست مىداريد، مرا پيروى كنيد تا خدا [هم] شما را دوست بدارد [2] و گناهان شما را ببخشد، كه خدا آمرزگارى است مهربان. 32- بگو: از خدا و پيامبر اطاعت كنيد؛ و اگر روى برتابند، [بدانند كه] خدا انكارورزان را دوست ندارد. 33- خدا آدم و نوح و [افرادى از] خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر تمامى جهانيان برگزيد، 34- در حالى كه [از نظر تقوا] فرزندانى مشابه يكديگرند؛ و خدا شنوايى داناست. 35- [به يا دآر] آن گاه كه همسر عمران اظهار داشت: پروردگارا، عهد كردهام فرزندى كه در رحم دارم، آزاد [از قيد و بندهاى دنيايى] در خدمت [معبد] تو باشد؛ از من بپذير كه تو شنوا و دانايى. 36- و چون وضع حمل كرد، [با افسوس] گفت: پروردگارا، دختر زادهام [كه قادر به انجام وظايف خدمتگزارى در پرستشگاه نيست]- در حالى كه خدا به حال فرزندى كه او [به دنيا] آورد، داناتر است و [مىداند كه] هيچ پسرى چون اين دختر نيست- و او را مريم نام نهادم و او و فرزندانش را از [وسوسههاى] شيطان طرد شده، در پناه تو قرار مىدهم. 37- آن گاه پروردگارش مريم را به نيكويى پذيرفت و [نهال وجودش را] به تربيتى شايسته پرورش داد و زكريا [3] را به سرپرستى او گماشت؛ هر گاه زكريا در محراب [عبادت] بر مريم وارد مىشد، غذايى [شگفتآور] در كنار او مىديد؛ [با تعجب] پرسيد: مريم، اين [روزى] از كجا براى تو رسيده است؟ [مريم] گفت: از جانب خدا؛ البته خدا هر كه را بخواهد، بىدريغ روزى مىبخشد. [1]- با آيه 49 كهف (18) مقايسه فرماييد. [2]- به آيه 80 نساء (4) توجه فرماييد. [3]- زكريا همسر خاله مريم بود و به گونهاى كه در آيه 44 همين سوره آمده است، پس از وفات پدر مريم به حكم قرعه عهدهدار سرپرستى مريم شد.