19- كسانى كه به ياد خدا و پيامبرانش ايمان [واقعى] آوردند، نزد پروردگارشان مقام صديقين و گواهان را دارند؛ پاداش و نورشان محفوظ است، و كسانى كه انكار ورزيدند و آيات ما را دروغ شمردند، دوزخىاند. 20- آگاه باشيد كه زندگى دنيا بازيچه و سرگرمى و زيور است و فخر فروشى در برابر يكديگر و افزون طلبى در اموال و فرزندان [1]، [زندگى دنيا] در مَثَل همچون بارانى است كه رستنىاش كشاورزان را به شگفت آورد، سپس پژمرده شود، و مى بينى كه زرد شده است؛ آن گاه خاشاك مىگردد، [و بدين قرار همه چيز در دنيا گذراست] و در آخرت [نصيب گروهى] عذاب شديد است و [گروهى ديگر نصيبشان] آمرزش و خشنودى خدا؛ [در هر حال] زندگى دنيا جز برخوردارى فريبا نيست. 21- براى نيل به آمرزش پروردگار خويش و بهشتى سبقت جوييد كه پهنه آن همچون پهنه آسمان و زمين است، و براى مؤمنان به خدا و پيامبرانش آماده شده است [2]؛ اين بخشايش خداست كه به هر كه خواهد [و شايسته بداند]، عطا مىكند؛ و خدا بخشايش عظيم دارد. 22- هيچ آسيبى در زمين و يا در وجود شما روى نخواهد داد، مگر آنكه قبل از ايجادش در دفتر [علم ما] رقم خورده [3]، كه اين بر خدا آسان است. 23- [اين نكته را توجه داديم] تا بر آنچه از دستتان رفته است، افسوس نخوريد و بدانچه به شما داده است، سرمست مشويد، كه خدا هر متكبر فخر فروشى را دوست ندارد، 24- همان كسانى كه بخل مىورزند و مردم را به بخل فرا مىخوانند؛ و هر كه [از انفاق] روى برتابد، [بداند كه] خدا بىنياز و شايسته ستايش است. [1]- به آيات 7 روم (30) و 24 فجر (89) و 1 و 2 تكاثر (102) توجه فرماييد. [2]- اين آيه با تغييرات جزئى در كلمات در آيه 133 آل عمران (3) تكرار شده است. [3]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيات 155 بقره (2) و 51 توبه (9) آمده است.