65- سوره طلاق به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- اى پيامبر، [بگو:] هر گاه با زنان خود متاركه مىكنيد، در دوران پاكى [بدون آميزش] طلاقشان دهيد، و حساب عده را نگاه داريد و از خدا، پروردگارتان پروا كنيد؛ آنها را از خانههايشان بيرون نكنيد، مگر آنكه به بىشرمى آشكارى دست زده باشند، و آنان نيز [تا در دوران عدهاند] بيرون نروند؛ اين احكام خداست؛ و هر كه از احكام خدا تجاوز كند، به خويش ستم كرده است، [هيچ كس] نمىداند، بسا كه خدا پس از اين [جدايى] گشايشى ايجاد كند. 2- و چون به آستانه مدت [انتظار] شان رسيدند، يا به شايستگى نگاهشان داريد و يا به شايستگى از آنها جدا شويد و دو تن عادل از خودتان را گواه گيريد و گواهى را براى [رضاى] خدا ادا كنيد؛ اين [حكمى] است كه باور داران به خدا و روز واپسين به آن اندرز داده مىشوند؛ و هر كه از خدا پروا كند، خدا برايش راه خروج [از دشواريها] را مىگشايد، 3- و از جايى كه گمان نمىبَرَد، روزىاش عطا مىكند؛ و هر كه بر خدا توكل كند، خدا برايش كافى است؛ خدا فرمان خود را به موقعِ اجرا مىگذارد؛ و مسلماً براى هر چيز، نظمى مقرر داشته است. 4- همسران شما كه از دوره ماهانه نااميدند، ولى مطمئن نيستيد و نيز آنها كه هنوز دوره ماهانه به خود نديدهاند، عده طلاقشان سه ماه است؛ و زنان باردار دوران عدهشان تا وضع حمل است؛ و هر كه از خدا پروا كند [و از احكامش تجاوز نكند]، خدا در كارش آسانى پديد مىآورد. 5- اين فرمان خداست كه بر شما نازل كرده است؛ و هر كه از خدا پروا كند، بديهايش را مىزدايد [1] و پاداش او را بزرگ گرداند. [1]- منظور گناهان صغيره است؛ به آيه 31 نساء (4) توجه فرماييد.