35- [بنا بر اين] امروز در اينجا دوستى مهربان ندارد [1]، 36- و نه غذايى جز غذاى آلوده، 37- كه تنها خطاكاران از آن مىخورند [2]. 38- سوگند ياد مىكنم به آنچه مىبينيد [3] 39- و آنچه نمىبينيد، 40- كه اين [قرآن] گفتار فرستادهاى است بزرگوار [4]، 41- نه سرودههاى يك شاعر [5]؛ [ولى] اندكى [از شما] باور مىكنيد، 42- و نه هم گفتار يك كاهن [6]، [هر چند] اندكى پند مىپذيريد. 44- اگر [محمد] سخنانى به دروغ بر ما بسته بود [7]، 45- قطعاً او را به چنگ قدرت مىگرفتيم، 46- آن گاه شاهرگش را قطع مىكرديم. 47- هيچ يك از شما هم قادر به دفاع از او نبود. 48- براستى قرآن مايه تذكر پرهيزكاران است. 49- و مىدانيم كه برخى از شما [آن را] تكذيب مىكنيد. 50- اين [تكذيب، عاقبت] مايه حسرتى براى انكار ورزان است [8]. 51- [زيرا] قرآن حقيقت يقين است. 52- پس ويژگى [هاى] پروردگار بزرگت را تقديس كن. 70- سوره معارج به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- سؤال كنندهاى عذابى وقوع يافتنى را درخواست كرد [9]، 2- [اين عذاب] به انكار ورزان اختصاص دارد و هيچ باز دارندهاى ندارد، 3- از جانب خداى صاحب امكانات عروج [فرا مىرسد]. 4- فرشتگان به معيت [فرمانده خود] روح الامين [10]، در روزى [11] كه مدتش [به حساب دنيا] پنجاه هزار سال است، به سوى او عروج مىكنند [12]. 5- پس صبر كن، صبرى زيبنده. 6- آنها قيامت را بعيد مىبينند، 7- و [لى] ما آن را نزديك مىبينيم. 8- روزى [است] كه آسمان چون فلز گداخته گردد، 9- و كوهها همچون پشم رنگارنگ [حلاجى شده، متلاشى] گردند [13]، 10- و هيچ كس جوياى حال دوست مهربان [خود] نشود [14]، [1]- به آيه 67 زخرف (43) توجه فرماييد. [2]- به آيه 6 غاشيه (88) توجه فرماييد. [3]- به زيرنويسهاى دو آيه 75 واقعه (56) و 1 بلد (90) مراجعه فرماييد. [4]- به آيه 97 بقره (2) توجه فرماييد. [5]- اشاره به گفتار مخالفان است كه در آيات 5 انبياء (21)، 36 صافات (37) و 30 طور (52) آمده است. [6]- كاهن به كسى گفته مىشد كه مدعى بود از اسرار غيب خبر مىدهد و با جنيان ارتباط دارد و اخبار غيب را از آنها مىگيرد. [7]- پاسخ ادعاى كفار است كه در آيه 8 احقاف (46) آمده است. [8]- به آيه 27 فرقان (25) توجه فرماييد. [9]- به آيات 32 انفال (8)، 16 ص (38) و 48 يونس (10) توجه فرماييد. [10]- از القاب جبرئيل است؛ آيه 193 شعراء (26) را با آيات 19- 21 تكوير (81) مقايسه فرماييد. [11]- منظور روز قيامت است. [12]- به نيمه اول آيه 75 زمر (39) و آيه 38 نبأ (78) توجه فرماييد. [13]- براى توجيه افزوده، با آيه 5 قارعه (101) مقايسه فرماييد. [14]- علت آن را در آيه 37 عبس (80) ملاحظه فرماييد.