11- خويشانشان را به آنها مىنمايند؛ [ولى كارى از آنها ساخته نيست و هر] گناهكار [ى] دوست دارد كه فرزندان و همسر و برادر خود را در برابر رهايى از عذاب آن روز فدا كند، 12- خويشانشان را به آنها مىنمايند؛ [ولى كارى از آنها ساخته نيست و هر] گناهكار [ى] دوست دارد كه فرزندان و همسر و برادر خود را در برابر رهايى از عذاب آن روز فدا كند، 13- و نيز وابستگانش را كه او را در پناه خود مىگرفتند، 14- و هر كه را در زمين است يكسره، [بدين اميد] كه [اين فدا كردن ديگران] او را نجات دهد. 15- هرگز! [دوزخ] آتشى است زبانه كشيده، 16- [كه] پوست از تن مىكند، 17- [و] هر كه را كه [به حق] پشت كرد و روى برتافت، فرا مىخواند، 18- و [نيز هر كه را كه] جمعآورى كرد و اندوخت. 19- انسان ناشكيبا [و كم ظرفيت] آفريده شده است، 20- آن گاه كه كمترين سختى به او رسد، بىتاب است، 21- و چون به رفاه رسد، بخل مىورزد، 22- مگر نمازگزارانى 23- كه بر نمازشان مداومت مىورزند، 24- و آنها كه در اموالشان حقى معين 25- براى سائل و محروم است، 26- و آنان كه روز جزا را باور دارند [1] 27- و از عذاب پروردگارشان هراسانند، 28- [چرا كه در صورت غفلت] از عذاب پروردگارشان ايمن نتوانند بود. 29- و آنان كه اندام خود را [از پيروى شهوات] حفظ مىكنند، 30- مگر در برابر همسرانشان يا زنان اسيرى كه در اختيارشان قرار گرفته است، كه [در اين صورت] مورد ملامت نخواهند بود؛ 31- و آنان كه فراتر از اين را بخواهند، تجاوزگرند، 32- و نيز آنان كه امانتها و پيمان خويش را رعايت مىكنند [2]، 33- و پاى گواهىهاى خود مىايستند [3]، 34- و بر نمازشان مراقبت دارند. 35- آنها در باغهايى از بهشت مورد اكرام هستند. 36- چرا انكار ورزان در گروههاى متفرق از راست و چپ به جانبت شتابانند [4]؟ 37- چرا انكار ورزان در گروههاى متفرق از راست و چپ به جانبت شتابانند؟ 38- آيا هر يك از آنها طمع دارد كه به بهشت پر نعمت در آورده شود؟ 39- هرگز! آنان را از آنچه [5] خود مىدانند، خلقشان كردهايم. [1]- توضيح يوم الدين را در آيات 18 و 19 انفطار (82) ملاحظه فرماييد. [2]- مفهوم اين آيه به بيان ديگر در بخش ابتدايى آيات 58 نساء (4) و 1 مائده (5) و نيز در بخش انتهايى آيات 34 اسراء (17) و 10 فتح (48) آمده است. [3]- به آيه 135 نساء (4) توجه فرماييد. [4]- به عقيده مجمع البيان و الميزان، منظور دورويان هستند كه در عين بىاعتقادى به حضور پيامبر مىآمدند. [5]- بيان موصول در آيه 20 مرسلات (77) آمده و تعبير از نطفه به «ما» ى موصوله، براى تحقير ماده اوليه تكوين انسان و تقبيح تكبر و فخرفروشى انسانهاست.