11- تا باران آسمان را پياپى بر شما بفرستد، 12- و شما را با [اعطاى] اموال و فرزندان يارى كند و باغها و نهرها براى شما پديد آورد [1]. 13- چرا براى خدا بزرگى قائل نمىشويد [2]؟ 14- در حالى كه شما را طى مراحل مختلف آفريد [3]. 15- مگر نمىبينيد كه خدا هفت آسمان [4] را چگونه بر فراز يكديگر آفريد [5]؟ 16- و ماه را در ميان آنها تابان و خورشيد را چراغى فروزان قرار داد؟ 17- خدا شما را [همچون گياه] به نحوى خاص از زمين روياند، 18- سپس شما را به زمين باز مىگرداند و دگربار به گونهاى شگفتانگيز، از آن بر مىانگيزد [6]. 19- خدا زمين را براى شما [جولانگاهى] گسترده قرار داد، 20- تا در آن از راههاى پهناور سير كنيد. 21- نوح [پس از تلاش ناكامش] گفت: پروردگارا، آنها در برابر من نافرمانى كردند و پيرو كسى شدند كه مال و فرزندش جز بر خسران او نيفزود؛ 22- و دسيسه سختى به كار بردند، 23- و گفتند: معبودان خود را رها مكنيد، بخصوص «ود»، «سواع»، «يغوث»، «يعوق» و «نسر» را؛ 24- و آنها گروه بسيارى را به گمراهى كشاندند؛ [بار خدايا] تنها بر گمراهى شان بيفزاى. 25- [سرانجام] به كيفر گناهانشان غرقه شدند و به آتش در انداخته شدند، و در برابر خدا ياورى براى خود نيافتند. 26- نوح گفت: پروردگارا، هيچ يك از انكار ورزان را روى زمين باقى مگذار. 27- اگر آنان را باقى گذارى، بندگان تو را گمراه خواهند كرد و جز نسلى بزهكار و ناسپاس به وجود نمىآورند [7]. 28- پروردگارا، من و پدر و مادرم را و هر كه با ايمان به خانه من وارد شود و همه مردان و زنان با ايمان را بيامرز، و بر ستمگران جز نابودى ميفزاى. [1]- به آيه 96 اعراف (7) توجه فرماييد. [2]- شيخ المفسرين طبرسى گفته است: «رجاء» در پارهاى موارد معنى «خوف» دارد؛ بنا بر اين معنى آيه اينست: «چرا از عظمت خدا نمىترسيد». طبرسى در عين حال در يكى از اقوالى كه نقل كرده به معنىاى كه در متن آوردهايم اشاره كرده است؛ و اللَّه اعلم. [3]- به آيات 5 حج و 12- 14 مؤمنون (23) توجه فرماييد. [4]- به زيرنويس آيه 12 طلاق (65) مراجعه فرماييد. [5]- به آيات 101 يونس (10) و 105 يوسف (12) توجه فرماييد. [6]- همان معنى و مفهوم آيه 25 اعراف (7) را دارد. [7]- اين بيان نوح نتيجه اطلاعى است كه با وحى خدا داشت؛ به آيه 36 هود (11) توجه فرماييد.