14- برخى از ما [در برابر خدا] تسليمند [1] و برخى به دور از حق؛ و آنان كه تسليم [حق] ند، راه كمال را مىجويند، 15- و اما آنها كه از حقيقت دور ماندهاند، سوخت دوزخ خواهند بود، 16- و [خدا مقرر داشته است كه] اگر در راه [كمال] استقامت ورزند، [سرزمين] آنان را سيراب مىكنيم [2]، 17- تا با اين [نعمت] در بوته آزمايش قرارشان دهيم؛ و هر كه از ياد پروردگارش رويگرداند [3]، به گرداب سخت عذاب سوقش دهد [4]. 18- همه مساجد [و عبادات] ويژه خداست؛ پس در كنار خدا هيچ كس را [به نيايش] مخوانيد، 19- و چون بنده [و پيامبر] خدا به عبادت او برخاست، گروهى [از مشركين،] نزديك بود بر سر او ريزند [5]. 20- بگو، من منحصراً پروردگار خويش را [به الوهيت] مىخوانم و هيچ كس را [در قدرت و تدبير] با او شريك نمىدانم [6]. 21- بگو: اختيار زيان و رحمتى براى شما ندارم. 22- و [نيز] بگو: هيچ كس مرا در قبال خدا پناه نخواهد داد، و هرگز پناهى جز او نخواهم يافت. 23- [پناهى ندارم] جز تبليغى از جانب خدا و [انجام] رسالتهاى او؛ و هر كه خدا و پيامبرش را نافرمانى كند، جاودانه آتش دوزخ را خواهد داشت. 24- [هميشه گروه تو را ضعيف مىشمرند] تا آن گاه كه عذاب موعود خود را مشاهده كنند، خواهند دانست پشتيبان چه كسى ناتوانتر و سپاهش كوچكتر است. 25- بگو: من نمىدانم عذاب موعود شما نزديك است يا پروردگارم زمانى [دورتر] براى آن قرار داده است. 26- [تنها او] بر [اسرار] غيب آگاه است و هيچ كس را از [دانش] غيب خود آگاه نخواهد كرد، 27- مگر پيامبرى كه خود بپسندد [7] كه بر [محافظت] او فرشتگانى از پيش روى و پشت سرش قرار مىدهد، 28- تا مشخص گرداند كه پيامهاى پروردگارشان را رساندهاند و [خدا] به هر چه نزد آنهاست، احاطه دارد و هر چيزى را دقيقاً به شمار آورده است. [1]- براى توجيه افزوده، به بخش پايانى آيه 71 انعام (6) توجه فرماييد. [2]- مفهوم آيه به بيان ديگر در آيات 96 اعراف (7) و 10- 12 نوح (71) آمده است. [3]- چگونگى ياد خدا را در مسائل روزمره، به طور نمونه در مورد سليمان در آيه 40 نمل (27) ملاحظه فرماييد. [4]- نوع اين عذاب در آيه 124 طه (20) آمده است. [5]- براى توجيه افزودهها، به آيات 46 اسراء (17)، 72 حج (22) و 45 زمر (39) توجه فرماييد. [6]- به آيه 116 نساء (4) توجه فرماييد. [7]- به آيه 49 آل عمران (3) توجه فرماييد.