ترجمه قرآن - طاهرى قزوينى، على‌اكبر ( ترجمه آزاد)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على‌اكبر ( ترجمه آزاد) جلد : 1 صفحه : 594

24- [با حسرت‌] گويد: كاش براى حيات [ابدى‌ا] م [1] پيش انديشى كرده بودم،
25- در آن روز، عذاب او را كسى [جز خودش‌] نكند
26- و نيز به بند شدنش را [2].
27- اى نفس آرام و مطمئن [3]،
28- به سوى پروردگارت باز گرد؛ خشنود و مورد پسند،
29- در صف بندگان [خاص‌] من داخل شو،
30- و به بهشت من درآى.
90- سوره بلد
به نام خداى رحمان [و] رحيم‌
1- سوگند ياد مى‌كنم به اين شهر [مقدس مكه‌] [4]،
2- در حالى كه تو در اين شهر سكونت دارى،
3- و سوگند به پدرى [بزرگ‌] و فرزندى كه به وجود آورد [5]،
4- كه انسان را در تعادل [6] آفريده‌ايم.
5- آيا مى‌پندارد كه هيچ كس قادر نيست بر او دست يابد؟!
6- مى‌گويد: مال فراوانى را تباه كردم [7].
7- مگر مى‌پندارد كه هيچ كس او را نمى‌بيند؟!
8- آيا براى او دو چشم نيافريده‌ايم؟
9- و زبان و دو لب؟
10- و دو راه [خير و شر] را به او ننموديم [8]؟
11- ولى او به كارى كه مهم بود، اقدام نكرد [9].
12- خبر ندارى آن كار با اهميت چيست!
13- آزاد كردن اسير،
14- يا طعام دادن در روز واماندگى،
15- [خاصه‌] به يتيمى از خويشاوندان،
16- يا بينوايى خاك نشين.
17- آن گاه [از اين رهگذر] در زمره مؤمنانى قرار گيرد كه يكديگر را به شكيبايى و مهربانى [به خلق‌] توصيه مى‌كنند.
18- آنها سعادتمندند،
19- و كسانى كه آيات ما را انكار كردند، تيره روزند.
20- آتشى غير قابل گريز بر آنان مقرر شده است.

[1]- به آيات 64 عنكبوت (29) و 7 روم (30) توجه فرماييد.
[2]- به آيه 44 يونس (10) كه مضمون آن در 8 آيه ديگر نيز تكرار شده است، توجه فرماييد.
[3]- به آيه 28 رعد (13) توجه فرماييد؛ ضمناً عكس اين وضعيت را در مورد افراد بى‌پرهيز در آيات 8 و 9 نازعات (79) ملاحظه فرماييد.
[4]- حرف «لا» در اينجا براى تأكيد و زيبايى كلام آمده است و در ترجمه نمى‌آيد؛ مؤيد اين نظر، آيه بعدى است؛ زيرا منزل داشتن پيامبر بر حرمت شهر مكه مى‌افزايد و دليلى بر سوگند خوردن است، نه سوگند نخوردن، آيه 3 تين (95) نيز كه در آن به شهر مكه سوگند ياد شده (وَ هذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ)، تأييد ديگرى بر اين نظر است؛ به آيه 75 واقعه (56) و زيرنويس آن نيز كه به صورت ديگرى ضرورت حذف «لا» در ترجمه اثبات شده است، توجه فرماييد.
[5]- بعضى از مفسران گفته‌اند كه منظور، حضرت ابراهيم و فرزندش اسماعيل است و بعضى ديگر گفته‌اند كه منظور، حضرت آدم و انبوه فرزندانش مى‌باشد. فرض اول با توجه به اينكه ابراهيم و اسماعيل مأمور تجديد بناى خانه كعبه بودند، با دو آيه قبل متناسب است و فرض دوم با آيه بعدى تناسب دارد.
[6]- به آيات 7 انفطار (82) و 4 تين (95) توجه فرماييد. راغب گفته است: «كبد السماء»، يعنى ميانه آسمان. ضمناً «كبد» به معنى مشقت و سختى هم هست، ولى پذيرش اين معنى در اينجا مغاير با آيات فراوانى از قرآن است؛ از جمله: آيات 185 بقره يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَ لا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ و 38 بقره، 19 و 20 عبس (80)، 5- 7 ليل (92)، بخش پايانى دو آيه 4 و 7 طلاق (65)، 5 و 6 انشراح (94) و ... مجموعه دو آيه 4 و 5 اين سوره را با در نظر گرفتن همين معنى براى «كبد»، با مجموعه دو آيه 4 و 5 تين (95) مقايسه فرماييد؛ بيان واحدى را استنباط خواهيد كرد.
[7]- مجمع البيان نقل كرده: شخصى كه گناهى مرتكب شده بود، از رسول خدا (ص) تكليف خود را پرسيد؛ فرمودند كه كفاره بدهد. گفت: از روزى كه به دين محمد درآمدم همه اموالم در انفاقها از بين رفت؛ آيات اين سوره در رد سخن او آمده است.
[8]- به آيات 3 انسان (76) و 8 شمس (91) و نيمه اول آيه 29 كهف (18) توجه فرماييد.
[9]- معنى تحت اللفظ آن اين است: به گذرگاه سخت در نيامد.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على‌اكبر ( ترجمه آزاد) جلد : 1 صفحه : 594

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست