91- سوره شمس به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- سوگند به خورشيد و تابندگىاش، 2- و به ماه، آن گاه كه از پى خورشيد بر آيد، 3- و به روز، چون خورشيد را پديدار كند، 4- و به شب، چون آن را فرو پوشد، 5- و سوگند به آسمان و آن كه بنايش كرد، 6- و به زمين و آن كه آن را گسترد، 7- و سوگند به نفس آدمى و آن كه سامانش بخشيد، 8- و بزهكارى و تقوايش را به او الهام كرد، 9- كه هر كه در پاكى نفس كوشيد، رستگار شد. 10- و هر كه نفس را [به گناه] آلود، باخت. 11- قوم ثمود [1] از سر طغيان خود [پيامبرشان را] دروغ پرداز شمردند، 12- آن گاه كه نگونبختترين آنها به پا خاست، 13- و پيامبر خدا به آنان گفت [متعرض] ناقه خدا و [نوبت] آشاميدنش [نشويد] [2]. 14- ولى آنها پيامبر را تكذيب و شتر را پى كردند [و از پاى در آوردند]، آن گاه پروردگارشان به كيفر گناهشان بر آنان [عقوبت] فرود آورد و عقوبت را [بر همه] يكسان اعمال داشت. 15- و از فرجام آن [نيز] ترس ندارد [3]. 92- سوره ليل به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- سوگند به شب، آن گاه كه [زمين را] فرو پوشد، 2- و به روز، آن گاه كه پديدار شود، 3- و سوگند به آفريننده نر و ماده [4]، 4- كه تلاش شما مختلف است. 5- اما هر كه [مال خود را] بخشيد و پرهيزكارى كرد، 6- و [وعده] نيكو [ى آخرت] [5] را تصديق نمود، 7- بزودى آسانى برايش پيش مىآوريم [6]؛ 8- اما كسى كه بخل و بى نيازى ورزد، 9- و [وعده] نيكو [ى آخرت] را دروغ شمرد، 10- بزودى دشوارى برايش پيش مىآوريم؛ 11- و به گاه نگونسارى در عذاب، اموالش سودى به حال او نخواهد داشت [7]. 12- البته هدايت بر عهده ماست [8]؛ 13- و دنيا و آخرت در اختيار ماست. 14- پس شما را از آتشى كه زبانه مىكشد، هشدار مىدهم. [1]- به زيرنويس آيه 141 شعراء (26) مراجعه فرماييد. [2]- به آيه 28 قمر (54) توجه فرماييد. [3]- به آيه 23 انبياء (21) توجه فرماييد. [4]- به آيه 36 يس (36) توجه فرماييد. [5]- به آيه 45 حجر (15) توجه فرماييد. [6]- به آيه 97 نحل (16) توجه فرماييد. [7]- مصداق آن را در آيات 1 و 2 مسد (111) ملاحظه فرماييد. [8]- به آيه 3 انسان (76) توجه فرماييد.