106- سوره قريش به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- [حادثه فيل سواران] براى [احساس خطر و] همبستگى قريش [بود]، 2- همبستگىشان در سفرهاى زمستانى و تابستانى؛ 3- پس [به شكرانه اين نعمت]، بايد صاحب اختيار اين خانه [1] را بندگى كنند [نه غير او را]، 4- همان كسى كه آنان را از گرسنگى [رهانيد و] خوراك داد، و از ترس [دشمن] ايمنشان ساخت [2]. 107- سوره ماعون به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- آيا توجه كردهاى به كسى كه [روز] جزا را دروغ مىشمرد؟ 2- او همان كسى است كه يتيم را بسختى مىراند، 3- و [مردم را] بر غذا دادن بينوا ترغيب نمىكند؛ 4- پس واى بر آن نمازگزاران، 5- آنها كه از نماز خود غافلند، 6- همانها كه ريا مىورزند، 7- و ما يحتاج زندگى را [از ديگران] دريغ مىدارند. 108- سوره كوثر به نام خداى رحمان [و] رحيم 1- نيكويى [هاى] فراوان به تو بخشيديم. 2- پس [به شكرانه آن] براى پروردگارت نمازگزار و قربانى كن. 3- تحقيقا دشمن تو خودش بريده نسل خواهد شد [نه تو]. [1]- منظور، خانه كعبه است؛ به نيمه اول آيه 37 ابراهيم (14) توجه فرماييد. [2]- به آيه 57 قصص (28) و 67 عنكبوت (29) توجه فرماييد.