responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر    جلد : 1  صفحه : 66


122- [و به يا دآر] آن گاه را كه دو گروه از شما در آستانه ضعف [و هراس‌] قرار گرفتند [1]، در حالى كه خدا كارساز آنها بود [و به آنها آرامش و قوت قلب بخشيد]؛ پس مؤمنان بايد تنها بر خدا توكل كنند.
123- براستى خدا شما را در [جنگ‌] بدر يارى كرد [2] [تا بر انبوه دشمنان پيروز شديد]، در حالى كه [نسبت به آنها] ضعيف بوديد؛ پس از خدا پروا كنيد، بسا كه [نعمتهاى او را] سپاس داريد.
124- [به ياد آر] آن گاه كه به مؤمنان گفتى: آيا كافى نيست كه پروردگارتان [در امر جنگ‌] شما را با سه هزار فرشته فرو فرستاده شده، يارى كند؟
125- آرى، اگر ايستادگى كنيد و پرهيزكار باشيد و [دشمنان‌] با همين خشم كه در آنهاست بر شما هجوم آرند، پروردگارتان شما را با پنج هزار فرشته كه فرستنده [اطمينان بر قلبها و ثبات بر قدمهاى مؤمنان‌] اند [3] يارى خواهد كرد [4].
126- خدا اين [امداد فرشتگان‌] را تنها براى بشارت به شما مقرر داشت تا [ثابت قدم باشيد] و قلبهاى شما اطمينان يابد؛ و يارى و پيروزى جز از جانب خداى فرادست و فرزانه نيست.
127- [خدا شما را نصرت داد] تا بخشى از [سپاه‌] انكارورزان را شكافته يا سركوبشان كند، آن گاه بازنده بازگردند.
128- [ولى‌] كار به دست تو نيست، يا [به رحمت خويش‌] بر آنان باز مى‌گردد يا مجازاتشان كند [5]، زيرا ستمگرند.
129- هر چه [و هر كه‌] [6] در آسمانها و زمين است، متعلق به خداست؛ هر كه را بخواهد [و شايسته بداند] مى‌بخشد و هر كه را بخواهد [و سزاوار ببيند] مجازات خواهد كرد؛ و خدا آمرزگارى است مهربان.
130- اى مؤمنان، ربا را كه افزايش مكرر [و خود به خود سرمايه‌] است، مخوريد و از خدا پروا كنيد، بسا كه رستگار شويد؛
131- و از آتشى كه براى انكار ورزان آماده شده است، بپرهيزيد؛
132- و از خدا و پيامبر اطاعت كنيد، بسا كه مورد رحمت قرار گيريد؛

[1]- اين دو گروه پس از بازگشت گروه سيصد نفرى دچار ترس و تزلزل شدند و قصد بازگشت داشتند، ولى خيلى زود بر خود مسلط شدند و از بازگشت منصرف گرديدند.
[2]- جنگ بدر در سال دوم هجرت اتفاق افتاد. در اين جنگ نيروهاى پيامبر در مقابل نيروى مهاجم كه سه برابر خود بودند به دفاع پرداختند و فاتح شدند.
[3]- از نظر توجيه افزوده، با آيات 10 و 12 انفال (8) مقايسه فرماييد.
[4]- معنى ديگر «تسويم» علاوه بر فرستادن، «نشان گذارى» است كه غالب مترجمان اين معنى را با فرض قرائت فتح «واو» در مسومين انتخاب كرده‌اند. معنى اى كه ما انتخاب كرده‌ايم با فرض قرائت فتح «واو» مى‌شود «فرشته روانه شده» كه با مفهوم آيه قبل و نيز آيه 9 انفال (8) هماهنگى خواهد داشت؛ و اللَّه اعلم.
[5]- نويسنده «الاتقان» توضيح داده است كه كلمه عذاب در قرآن غالباً به معنى مجازات است؛ آيه 18 مائده (5) مؤيد نظر اوست.
[6]- براى توجيه افزوده، به آيه 19 انبياء (21) توجه فرماييد.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر    جلد : 1  صفحه : 66
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست