133- و براى نيل به آمرزش پروردگار خويش و بهشتى كه پهنه آن [همچون پهنه] [1] همه آسمانها و زمين است [و] براى پرهيزكاران آماده شده است، بشتابيد؛ 134- همانها كه در آسايش و گزند انفاق مىكنند و خشم [خويش] را فرو مىنشانند و از [خطاى] مردم در مىگذرند؛ [چنين مردمى نيكوكارند] و خدا نيكوكاران را دوست مىدارد؛ 135- و آنها كه هر گاه مرتكب بىشرمى شوند يا بر خويش ستم روا دارند، خداى را به ياد آرند و براى گناهانشان از خدا آمرزش خواهند- و جز خدا چه كسى گناهان را مىآمرزد؟- و بر گناهى كه مرتكب شدهاند، دانسته پافشارى نورزند. 136- پاداش آنها آمرزش پروردگارشان و باغهايى از بهشت است كه نهرها در دامن آن جارى است و جاودانه در آن به سر برند؛ و [براستى] پاداش اهل عمل نيكوست. 137- قبل از شما سنتهايى [بوده و] گذشته است؛ پس جهانگردى كنيد و ببينيد سرانجام تكذيب كنندگان چگونه بود. 138- اين [آيات] توضيحى است براى [عموم] مردم و هدايت و اندرزى است براى پرهيزكاران. 139- ضعف نشان ندهيد و اندوهگين مباشيد كه اگر ايمان داشته باشيد، شما برتريد. 140- اگر شما [در جنگ احد] زخمى شديد، گروه [مقابل نيز در جنگ بدر] همان گونه زخمى شدند؛ و اين روزها [ى ناكامى] را ميان مردم مىگردانيم تا [درس بگيرند] و خدا افراد با ايمان را [در مقام آزمايش] مشخص گرداند و افرادى از شما را الگو و نمونه قرار دهد؛ و خدا ستمگران را دوست نمىدارد؛ [1]- از نظر توجيه افزوده، با آيه 21 حديد (57) مقايسه فرماييد.