141- و تا خدا مؤمنان را [در گردش ايام و بوته آزمايش] پيراسته گرداند و انكار ورزان را به نابودى كشاند. 142- مگر پنداشتهايد [كه تنها به صرف ادعاى ايمان] به بهشت داخل خواهيد شد؟ در حالى كه هنوز خدا مجاهدان و پايداران را از ميان شما [در مقام آزمايش] مشخص نكرده است [1]. 143- شما مرگ [در ميدان جنگ] را قبل از آنكه با آن روياروى شويد آرزو مىكرديد؛ و [فرصت] آن را [در جنگ احد] دريافتيد، ولى [هراسناك] به تماشا ايستاديد. 144- محمد [2] فقط پيامبرى است كه قبل از او نيز پيامبران [ديگرى] بودهاند؛ آيا اگر او [نيز] به مرگ يا شهادت درگذشت، شما به [جاهليت] گذشته باز مىگرديد؟ و هر كه به گذشته باز گردد، هرگز گزند و زيانى به خدا نرساند؛ و خدا سپاسگزاران را پاداش خواهد داد. 145- هيچ كس جز به قانونمندى خدا دستخوش مرگ نخواهد شد كه [آن نيز] با قيد وقت مقرر شده است؛ هر كه خواهان پاداش دنيا باشد، نصيبش خواهيم كرد [3] و هر كه خواهان پاداش آخرت باشد [نيز] نصيبش خواهيم كرد؛ و سپاسگزاران را پاداش [ى مخصوص] خواهيم داد. 146- چه بسيار پيامبرانى كه خداپرستان فراوانى در كنارشان جنگيدند؛ و در مقابل دشواريهايى كه در راه خدا به آنها مىرسيد، ضعف نشان ندادند و تن به زبونى و تسليم ندادند؛ و خدا پايداران را دوست مىدارد. 147- گفتارشان جز اين نبود كه: پروردگارا، گناهان و زيادهروىهاى ما را در امورمان ببخش و گامهاى ما را ثبات بخش و ما را بر انكار ورزان پيروز گردان. 148- خدا [هم] پاداش دنيا و پاداش نيكوى آخرت را به آنها ارزانى داشت، كه خدا نيكوكاران را دوست مىدارد. [1]- معنى و مفهوم اين آيه به بيان ديگر و روشنتر، در آيات 16 توبه (9)، 2 عنكبوت (29) و 31 محمد (47) آمده است. [2]- محمد (ص) آخرين نفر از پنج پيامبر عرب است، چهار تن ديگر به ترتيب عبارتند از: هود، صالح، ابراهيم و شعيب عليهم السلام. [3]- عبارت اخير به بيان ديگر و با توضيح تكميلى در آيات 15 و 16 هود (11) و آيه 18 اسراء (17) آمده است.