149- اى مؤمنان، اگر از انكار ورزان اطاعت كنيد، شما را به گذشته [سياه] بازگردانند و زيانكار خواهيد شد [1]. 150- [نه آن قدرتهاى پوشالى] بلكه خدا كارساز شماست و او بهترين يارى دهنده است. 151- بزودى در دل انكار ورزان هراس مىافكنيم، از آن جهت كه چيزى را [در قدرت] با خدا شريك دانستند كه [خدا] هيچ اعتبارى به آن نداده است. جايگاهشان آتش است؛ و [براستى] جايگاه ستمگران بد است. 152- خدا وعده خود را كه با شما نهاده بود به تحقق رساند، آن گاه كه [در آغاز جنگ احد] دشمنان را [با چابكى] به قانونمندى او از پاى در مىآورديد؛ تا وقتى كه [به هواى غنايم سنگرهاى خويش را رها كرديد و] در كار جنگ سست شديد و به نزاع پرداختيد و پس از آنكه پيروزى مورد علاقه شما را [خدا] در برابرتان قرار داده بود، [در لحظهاى بحرانى] بناى نافرمانى گذاشتيد؛ بعضى از شما خواهان دنيا و بعضى ديگر خواهان آخرت بودند؛ آن گاه خدا شما را از [تسلط بر] آنها بازداشت تا شما را بيازمايد؛ و از [گناه نافرمانى] شما درگذشت؛ و خدا نسبت به مؤمنان بخشايش دارد [2]. 153- به ياد آريد زمانى را كه [از دامنه احد، در حال گريز] دور مىشديد و به احدى توجه نداشتيد و پيامبر شما را از پشت سر به [بازگشت] فرا مىخواند، آن گاه [خدا] اندوه [شكست] را در برابر اندوهى [كه دامنگير پيامبر ساختيد] جزاى شما كرد، [داستان را تشريح كرديم] تا بر آنچه از دستتان رفت و رنجى كه به شما رسيد اندوهگين مشويد؛ [بلكه به اصلاح خود پردازيد] و خدا به آنچه مىكنيد آگاه است. [1]- به آيه 139 نساء (4) توجه فرماييد. [2]- اشاره به زمانى است كه جنگ احد به سود مسلمانان پيش مىرفت، ولى تيراندازان محافظ دره به طمع غنايم سنگرهاى خود را رها كردند و دشمن به حمله متقابل پرداخت و گروهى از سپاه مسلمانان براى خروج از حلقه محاصره گريختند؛ با همه اين احوال خدا آنها را بخشود و حتى به پيامبر (ص) دستور گذشت و مهربانى و حتى مشاوره با آنها را داد. به آيه 159 آل عمران (همين سوره) توجه فرماييد.