187- به ياد آريد آن گاه كه خدا [به زبان پيامبران] از اهل كتاب پيمان گرفت كه كتاب [خدا] را براى مردم بروشنى بيان كنيد و پردهپوشىاش نكنيد، ولى آنها عهد خويش را پشت سر انداختند و آن را به بهاى ناچيزى فروختند؛ [براستى] بد معاملهاى كردند. [1] 188- هرگز مپندار آنها كه از رفتار [ناهنجار] خود سر مستند و دوست دارند به خاطر آنچه نكردهاند، مورد ستايش قرار گيرند، از عذاب [الهى] برهند؛ و عذابى دردناك [در انتظار] دارند. 189- فرمانروايى آسمانها و زمين خاص خداست؛ و خدا بر هر كارى تواناست. 190- براستى در آفرينش آسمانها و زمين و گردش پياپى شب و روز [2] براى خردمندان نشانههايى [از توان و تدبير خدا] است، 191- همانها كه [در همه حال] ايستاده و نشسته و بر پهلو آرميده، خداى را ياد مىكنند و در آفرينش آسمانها و زمين مىانديشند؛ [و مىگويند:] پروردگارا، اين [نظام با عظمت] را به گزاف و بيهوده نيافريدهاى؛ تو را تقديس مىكنيم، ما را از عذاب آتش بازدار. 192- پروردگارا، هر كه را [به كيفر رفتارش] به آتش افكنى، براستى رسوايش كردهاى [3]؛ و ستمگران ياورى نخواهند داشت. 193- پروردگارا، ما [صداى پيامبر] منادى [توحيد] را كه به ايمان فرا مىخواند، شنيديم؛ [به ما ابلاغ كرد] به پروردگار خود ايمان آوريد و ايمان آورديم؛ پروردگارا، گناهان ما را بيامرز و بديهاى ما را بزداى و همراه نيكوكاران جان ما را بگير. 194- پروردگارا، آنچه به وسيله پيامبرانت ما را وعده دادهاى، به ما ارزانى دار و در روز رستاخيز رسوايمان نگردان، كه يقيناً خلف وعده نخواهى كرد. [1]- اشاره به موضوع آيه 79 بقره (2) است؛ در اين رابطه به آيه 159 بقره (2) هم توجه فرماييد. [2]- از نظر روشن شدن معنى و مفهوم «اختلاف» در اينجا، با آيه 62 فرقان (25) مقايسه فرماييد. [3]- به آيه 10 حج (22) توجه فرماييد.