27- خدا مىخواهد [به رحمت خويش] بر شما بازگردد، و [لى] آنها كه پيرو شهواتند، مىخواهند شما سخت منحرف شويد. 28- خدا مىخواهد بر شما آسان گيرد؛ و [آگاه است كه] انسان ضعيف آفريده شده است. 29- اى مؤمنان، اموال يكديگر را بين خود بناحق مخوريد، مگر اينكه به صورت داد و ستدى به تراضى طرفين باشد؛ و خود را به هلاكت [و تباهى] ميندازيد، كه خدا نسبت به شما مهربان است. 30- و هر كه ستمگرانه چنين كند، بزودى او را به آتش دوزخ درآوريم؛ و اين بر خدا آسان است. 31- اگر از گناهان بزرگ كه از آن نهى شدهايد بپرهيزيد، بديهاى شما را مىزداييم و شما را به اقامتگاه بزرگوارانهاى درمىآوريم. 32- عواملى را كه خدا به وسيله آن شما را بر يكديگر برترى داده، آرزو مكنيد؛ مردان بهرهاى از دستاوردهاى خويش دارند و زنان نيز بهرهاى از دستاوردهاى خويش، [به جاى رشك نسبت به يكديگر] از بخشايش خدا درخواست كنيد، كه خدا بر هر چيزى داناست. 33- براى هر ميراثى كه پدر و مادر و نزديكان و همسران [1] به جاى گذاشتهاند، وارثانى مقرر كرديم، بهره آنان را بپردازيد، كه خدا بر هر چيز گواه است. [1]- در اين آيه، آنچه ترجمه آن را «همسران» گذاشتهايم، ترجمه تحت اللفظ آن اينست: «كسانى كه دستهاى شما (با آنان) پيمان بست» كه منظور همان همسران است.