34- مردان قوام [زندگى] زنانند، زيرا خدا [از نظر نيروى جسمى] آنها را بر زنان برترى بخشيده و [براى هزينه زندگى مشترك] از اموال خود خرج مىكنند؛ بنا بر اين زنان شايسته فرمانبردار [خدا] [1] هستند و در غياب [همسر]، پاسدار [حقوق او] مىباشند، به سبب آنكه خدا [با الزام مردان به قوام زندگى بودن و پرداخت نفقه] حقوقشان را حفظ كرده است؛ اما زنانى را كه از سركشى و ترك وظيفهشان [و طبعاً از فاجعه طلاقشان] ترس داريد، [ابتدا] اندرزشان دهيد و [اگر مؤثر نيفتاد] در بستر از آنها كناره بگيريد، [اگر باز هم بىنتيجه ماند، ناگزير] تأديبشان كنيد [2]، ولى اگر [در مورد وظايفى كه بر عهده دارند] از شما اطاعت كردند، بر آنها بهانهاى مجوييد [و از موقعيت خود سوء استفاده نكنيد]، كه خدا بلند پايه و بزرگ است. 35- و اگر [مشكل زوج حل نشد و] از ناسازگارى ميان آنها ترس داشتيد، [باز هم براى پرهيز از متاركه] داورى از خانواده مرد و داورى از خانواده زن انتخاب كنيد؛ اگر داوران [حسن نيت و] قصد اصلاح داشته باشند، خدا آنها را به توافق خواهد رساند، كه خدا دانايى است آگاه. 36- خداى را بندگى كنيد و هيچ چيز [و هيچ كس] را [در توان و تدبير] با او شريك نشماريد و نسبت به پدر و مادر، خويشاوندان، يتيمان، بينوايان، همسايگان نزديك و دور، و معاشران، در راه ماندگان و نيز اسيرانى كه در اختيار شما هستند، [به شايستگى] نيكى كنيد، كه خدا افراد متكبر و فخر فروش را دوست ندارد؛ 37- همان افرادى كه بخل مىورزند و مردم را به بخل وا مىدارند و مالى را كه خدا از بخشايش خود به آنها عطا كرده است، پنهان مىدارند؛ و براى ناسپاسان عذابى ذلتبار آماده كردهايم؛ [1]- در تفسير طبرى ذيل اين آيه از قول پيامبر نقل شده كه هر جا در قرآن ذكر قنوت گرديده، منظور فرمانبردارى از خداست؛ آيه 43 آل عمران (3) در اين مورد صراحت دارد. [2]- به دليل مفاد آيه بعد كه بحث داورى براى پيشگيرى از جدايى و توافق احتمالى مطرح شده، مسائل اين آيه نيز كه مقدمه آيه بعدى است، مربوط به موقعى است كه خطر متاركه به علت برترىجويى و خيرهسرى زن به طور جدى مطرح شده است، و براى پرهيز از پديده ناهنجار طلاق، آزمايش و تحمل مشكلات كوچكتر، البته عاقلانه است.