ترجمه قرآن - طاهرى قزوينى، على اكبر

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر جلد : 1 صفحه : 87

52- خدا آنها را نفرين كرده است؛ و هر كه را خدا نفرين كند، ياورى براى او نخواهى يافت.
53- مگر يهوديان سهمى از فرمانروايى دارند؟ در آن صورت هم از بذل پشيزى به مردم دريغ مى‌ورزيدند [1].
54- مگر به اشخاص [ى مثل پيامبر و گروندگانش‌]، به خاطر اين [رسالت و قرآن‌] كه خدا از بخشايش خود به آنها عطا كرده است حسد مى‌ورزند؟! [با آنكه يهود هم از] خاندان ابراهيم [هستند و زمانى خود آنها] را كتاب و حكمت و فرمانروايى بزرگى بخشيديم [2].
55- برخى از آنها به پيامبر گرويدند و برخى [ديگر مردم را] از [اقبال به‌] او باز داشتند؛ و دوزخ به عنوان آتش سوزان [براى آنها] كافى است.
56- آنها كه آيات ما را انكار كردند، آنان را به آتشى در آوريم كه هر گاه پوستشان بسوزد، به پوست ديگر مجهزشان كنيم تا [همواره‌] عذاب را بچشند، كه خدا فرادستى است فرزانه.
57- اما مؤمنان نيكوكار در باغهايى از بهشت وارد مى‌كنيم كه نهرها در دامن آن جارى است و جاودانه در آن بسر برند، در آنجا همسرانى پاك [و زيبا] دارند [3] و در سايه‌اى گسترده داخلشان كنيم.
58- خدا به شما فرمان مى‌دهد كه امانتها را به صاحبانش باز پس دهيد [4]، و چون در ميان مردم داورى كنيد، عادلانه داورى كنيد؛ خدا اندرز نيكويى به شما مى‌دهد؛ البته خدا شنوايى بيناست.
59- اى مؤمنان، از خدا و پيامبر و متصديان امور كه از خودتان هستند، اطاعت كنيد و هر گاه در امرى دچار اختلاف شديد، اگر به خدا و روز واپسين باور داريد، آن را به [كتاب‌] خدا و [روش‌] پيامبر ارجاع دهيد [5]، كه اين بهتر و خوش فرجام‌تر است.

[1]- آيه معنى و مفهوم آيه 100 اسراء (17) را دارد.
[2]- مثل حاكميت يوسف در مصر و داود و سليمان در شامات. در مورد يوسف به آيات 54- 56 يوسف (12) و در مورد داود به آيات 251 بقره (2)، 10 سبأ (34)، 20 و 26 ص (38)، و در مورد سليمان به آيات 16 و 17 نمل (27) و نيز 38- 40 نمل توجه فرماييد. يادآورى مى‌شود نسل ابراهيم به علت دو همسر ابراهيم (سارا و هاجر)، به دو شاخه اسرائيلى و اسماعيلى تقسيم شد؛ سارا به اتفاق فرزندش اسحاق (پدر يعقوب) در فلسطين زندگى مى‌كرد و منشأ شاخه اسرائيلى بود، هاجر با فرزندش اسماعيل ساكن عربستان بود و منشأ شاخه اسماعيلى شد كه تيره‌اى از اعرابند.
[3]- اوصاف اين همسران را در آيات 48 صافات (37)، 22 و 23 واقعه (56) و 33 نبأ (78) ملاحظه فرماييد.
[4]- مفهوم اين بخش از آيه به بيان ديگر در بخش انتهايى آيات 34 اسراء (17) و 10 فتح (48) آمده است.
[5]- به آيه 10 شورى (42) توجه فرماييد.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : طاهرى قزوينى، على اكبر جلد : 1 صفحه : 87

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست