106- از خدا آمرزش بخواه، كه خدا آمرزگارى است مهربان. 107- از آنها كه به خود [و ديگران] خيانت مىورزند، دفاع مكن، كه خدا خيانتكاران گناهكار را دوست ندارد، 108- [خيانتهاى خود را] از مردم پنهان مىكنند، و [لى] از خدا نمىتوانند پنهان دارند و آن گاه كه گفتارى خلاف پسند خدا را شبانه در دل مىپرورند، خدا حاضر است، و به آنچه مىكنند احاطه دارد. 109- هان! شما كسانى هستيد كه در زندگى دنيا از خيانتكاران دفاع كرديد، در روز [1] رستاخيز چه كسى در برابر خدا از آنها دفاع خواهد كرد؟ يا چه كسى كارگزارشان خواهد بود؟ 110- هر كه عمل ناشايستى مرتكب شود يا به خويش ستم كند، آن گاه [متنبه شده] از خدا آمرزش بخواهد، خدا را آمرزگارى مهربان خواهد يافت [2]، 111- و هر كه گناهى مرتكب شود، بىگمان به زيان خويش مرتكب شده است [3]، و خدا دانايى است فرزانه. 112- و هر كه خطايى يا گناهى مرتكب شود، آن گاه بىگناهى را به آن متهم كند، بار بهتان و گناهى آشكار را به دوش كشيده است. 113- اگر بخشايش و رحمت خدا بر تو نبود، گروهى از دشمنان در صدد گمراه كردن تو بودند، و [لى] تنها خود را گمراه مىكنند و هيچ زيانى به تو نمىرسانند. خدا بر تو كتاب و فرزانگى نازل كرد و آنچه را كه نمىتوانستى بدانى به تو آموخت [4]؛ و بخشايش خدا نسبت به تو فراوان است. [1]- به زيرنويس آيه 69 حج (22) در مورد كلمات «روز» و «ماه» توجه فرماييد. [2]- به آيه 18 نساء (همين سوره) توجه فرماييد. [3]- به آيه 164 انعام (6) وَ لا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى و نيز به آيه 46 فصلت (41) توجه فرماييد. [4]- به آيه 52 شورى (42) توجه فرماييد.