114- در بسيارى از نجواهاى آنها [هيچ نظر] خيرى نيست [1]، مگر [در گفتار] كسى كه توصيه به انفاق و شايستگى و اصلاح ميان مردم كند؛ و هر كه در طلب خشنودى خدا چنين كند، پاداشى بزرگ به او خواهيم داد. 115- هر كه پس از روشن شدن راه هدايت، [باز هم] با پيامبر به مخالفت برخيزد و راهى جز راه مؤمنان را پيروى كند، او را به راهى كه انتخاب كرده است، واگذاريم و به دوزخش درآوريم كه بد سر انجامى است. 116- خدا اين [گناه را] كه برايش [در قدرت] شريك قائل شوند نمىبخشد، ولى غير از آن را براى هر كه بخواهد [و شايسته بداند]، مىبخشد؛ و هر كه براى خدا شريك قائل شود، در گمراهى بىپايانى افتاده است. 117- آنها به جاى خدا جز افراد اثر پذيرى [2] را [كه در برابر خدا ذليل خواهند شد، تكيهگاه خود] نمىخوانند [3]؛ و جز شيطان متمرد را [به نيايش] نمىخوانند؛ 118- كه خدا نفرينش كرد و [شيطان] گفت: از بندگان تو سهم معينى را [به خدمت] خواهم گرفت [4]. 119- و آنان را گمراه ساخته و به آرزوهاى باطل مىافكنم و [به خرافات كشانده] وادارشان مىكنم كه گوش [پارهاى از] دامها را بشكافند تا [مقدس تلقى شده و بلا استفاده رها گردند [5] و با اين عمل ناهنجار] آفرينش الهى را تغيير دهند؛ و هر كه شيطان را به جاى خدا كارساز خود برگزيد، محقّقاً زيان آشكارى كرده است. 120- [شيطان] انسانها را وعده مىدهد و به آرزوهاى باطل مىافكند؛ و جز فريب به آنان وعده نمىدهد [6]، 121- آنان جايگاهشان دوزخ است و راهگريزى از آن نمىيابند. [1]- به آيات 9- 10 مجادله (58) هم توجه فرماييد. [2]- معنى اصلى ريشه لغوى «انث»، موجود اثر پذير و قابل انعطاف است و «ماده» مفهوم تبعى و بعدى است براى اين كلمه، مفردات راغب و تفسيرهاى الميزان و نمونه و نيز قاموس قرآن به تفصيل در اين مورد توضيح دادهاند. [3]- به آيه 3 فرقان (25) توجه فرماييد. [4]- ابتدا به آيات 82 و 83 ص (38) و بعد به آيات 99 و 100 نحل (16) توجه فرماييد. [5]- براى توضيح چگونگى موارد آن به آيه 103 مائده (5) و زيرنويس آن رجوع فرماييد. [6]- به آيه 39 نور (24) توجه فرماييد.