نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 125
104 و چون به آنها گفته شود: به سوى آنچه خدا نازل كرده و به سوى فرستاده او بياييد، گويند: آنچه كه پدرانمان را بر آن يافتهايم (از عقايد و رفتار) ما را بس است! آيا هر چند پدرانشان چيزى نمىدانسته و (به راه راستى) هدايت نيافته باشند (باز هم كوركورانه از آنها تقليد مىكنند)؟ 105 اى كسانى كه ايمان آوردهايد، مراقب خودتان باشيد، اگر شما خود هدايت يافتيد (ضلالت) كسى كه گمراه شده به شما زيانى نمىرساند (هر چند بايد او را نيز دعوت كنيد)، بازگشت همه شما به سوى خداست پس شما را از آنچه مىكرديد آگاه خواهد نمود. 106 اى كسانى كه ايمان آوردهايد، هنگامى كه مرگ يكى از شما فرا رسد، گواهى در ميان شما در حال وصيت، (گواهى) دو مرد عادل از خودتان باشد (از مؤمنان)، يا اگر در سفر بوديد و مصيبت مرگ به شما رسيد (و شاهدى از مؤمنان نيافتيد) دو نفر از غير خودتان باشد؛ اگر (وقت اداء شهادت در صدق آنها) شك كرديد هر دو را پس از نماز نگه مىداريد و آنها به خدا سوگند ياد مىكنند كه ما به وسيله شهادتمان بهاى اندكى به دست نمىآوريم هر چند (مورد گواهى) از خويشان ما باشد و گواهى الهى را پنهان نمىكنيم و گر نه حتما از گنهكاران خواهيم بود. 107 پس اگر معلوم شد كه آن دو (شاهد به گفتن دروغ) مرتكب گناه شدهاند دو شاهد ديگر از كسانى كه بر آنها ستم و خيانت شده و نزديكتر به ميتاند (يعنى از وارثان ميت هر چند مدعى هستند) به جاى آنها مىايستند و به خدا سوگند مىخورند كه شهادت ما از شهادت آن دو درستتر است و ما تجاوز (از حق) نكردهايم و الّا حتما از ستمكاران خواهيم بود. 108 اين (روش كه به محض شك، شاهدان را قسم دهيد و در فرض كذب او مدعى قسم بخورد) نزديكتر است به اينكه شهادت را به روش درست انجام دهند و يا بترسند از آنكه سوگندهاى ديگرى پس از سوگندهايشان (به مدعيان) بازگردانده شود (و آنها رسوا شوند) و از خدا پروا كنيد و (فرامين او را) بشنويد، و خداوند مردمان نافرمان را هدايت نمىكند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 125