نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 126
109 (به ياد آر) روزى كه خداوند همه فرستادگان را گرد آورده، گويد: (در برابر دعوتتان) چه پاسخى به شما گفته شد؟ گويند: ما را هيچ دانشى نيست (دانش ما در برابر دانش تو هيچ است، يا دانش به باطن امور آنها، يا به آنچه پس از ما احداث كردند نداريم) به يقين تويى كه داناى كامل نهانهايى. 110 (به ياد آر) هنگامى كه خدا گفت: اى عيسى بن مريم، نعمت مرا بر خود و بر مادرت متذكر باش، آن گاه كه تو را به وسيله روح القدس تأييد كردم كه با مردم در گهواره (به اعجاز) و در سن ميانسالى (به وحى) سخن مىگفتى، و آن گاه كه تو را كتاب (خودت و كتابهاى آسمانى) و احكام شريعت و علوم عقلى و تورات و انجيل آموختم، و هنگامى كه از گل مانند شكل پرنده به اذن (تكوينى) من درست مىكردى پس در آن مىدميدى و به اذن و اراده من پرنده مىشد، و به اذن من كور مادرزاد و مريض پيس را شفا مىبخشيدى، و آن گاه كه مردگان را به اذن من (از قبر، زنده) بيرون مىآوردى، و آن گاه كه (شرّ) بنى اسرائيل را از تو بازداشتم هنگامى كه براى آنها دلايل روشن (نبوت) آوردى، پس كسانى از آنها كه كفر ورزيده بودند گفتند: اين (معجزات) جز جادويى آشكار نيست! 111 و هنگامى كه به حواريّين (وزرا و خواص عيسى) وحى كردم كه به من و فرستاده من ايمان آوريد، گفتند: ايمان آورديم و گواه باش كه ما تسليم فرمان توييم. 112 (و ياد آر) زمانى كه حواريون گفتند: اى عيسى بن مريم، آيا پروردگار تو مىتواند (آيا مصالح وقت اقتضا دارد) كه بر ما مائدهاى (طبق يا سفرهاى پر از غذا) از آسمان فرو فرستد؟ گفت: اگر مؤمنيد از خدا پروا كنيد. (مبادا در نبوت من شك داريد كه معجزه مىطلبيد؟!) 113 گفتند: مىخواهيم از آن بخوريم و دلهاى ما طمأنينه و آرامش يابد و (به عين اليقين) بدانيم كه تو به ما راست گفتهاى و ما بر آن از گواهان باشيم.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 126