نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 157
52 و در حقيقت ما بر آنان كتابى آورديم كه آن را از روى دانشى (وسيع) تفصيل داديم (الفاظش را به آيات و سور و محكمات و متشابهات و نصوص و ظواهر، و محتوايش را به اصول و فروع و علوم و معارف گوناگون)، در حالى كه سراپا هدايت و رحمت است براى گروهى كه ايمان مىآورند. 53 آيا آنان جز در انتظار تأويل و بازگشت آنند؟ (آيا جز تحققّ عينى وعد و وعيدهاى قرآن در قيامت را انتظار مىبرند؟) روزى كه تأويلش بيايد كسانى كه آن را از پيش فراموش كرده بودند خواهند گفت: حقّا كه فرستادگان پروردگار ما حقيقت را براى ما آوردند (لكن ما نپذيرفتيم)، پس آيا (امروز) ما را شفيعانى هست كه براى ما شفاعت كنند؟ يا (به دنيا) بازگردانده مىشويم تا كارى غير آنچه مىكرديم انجام دهيم؟ (نه، در آن روز) به يقين آنان نفس خود را به زيان دادهاند و آنچه افترا مىبستند (به دروغ شريك خدا مىساختند) از نظر آنها گم گشته است. 54 همانا پروردگار شما خدايى است كه آسمانها و زمين را در شش روز آفريد (در مدتى مساوى با شش روز يا شش شبانه روز، يا شش دوران)، آن گاه بر تخت (تدبير جهان هستى) سلطه و استيلا يافت. شب را (پردهوار) بر روز مىپوشاند به گونهاى كه شب پيوسته روز را مىطلبد و روز هم همواره شب را مىجويد و خورشيد و ماه و ستارگان را در حالى كه (ميان جوّ غير متناهى) مسخّر و رام فرمان او هستند بيافريد. آگاه باش كه آفرينش و فرمان (نافذ در همه آفريدهها) از آن اوست؛ ثابت و دائم و پربركت است خداوند كه پروردگار جهانيان است. 55 پروردگارتان را به تضرع و زارى و نهانى بخوانيد (و از حد معقول درخواست تجاوز نكنيد كه) همانا او تجاوزكاران را دوست ندارد. 56 و در روى زمين پس از اصلاح آن (به وسيله انبيا و شرايع آسمانى، به كفر و فسق) تباهى مكنيد، و او را به حال بيم و اميد بخوانيد، كه همانا رحمت خدا به نيكان و نيكىكنندگان نزديك است. 57 و اوست كه بادها را مژدهرسان پيشاپيش رحمتش (باران) مىفرستد تا چون ابرهاى سنگينبار را برداشتند ما آن را به سوى سرزمينى مرده مىرانيم، پس به وسيله آن آب را (به صورت باران و برف و تگرگ) فرو مىريزيم، پس بدان وسيله از هر نوع ميوه و بذرى (از دل خاك) بيرون مىآوريم، مردگان را نيز اين چنين (در روز قيامت) بيرون مىآوريم. (اين مثال را زديم) باشد كه متذكر شويد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 157