نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 197
62 براى شما (درباره خلافكارىهاى خود) به خدا سوگند مىخورند تا شما را راضى كنند و حال آنكه سزاوارتر آن بود كه خدا و رسولش را راضى نمايند اگر مؤمن بودند. 63 آيا ندانستهاند كه هر كس با خدا و فرستادهاش مخالفت و دشمنى كند حقا براى او آتش جهنم است كه جاودانه در آن خواهد بود؟ اين است همان خوارى بزرگ. 64 منافقان (به عنوان استهزاء) اظهار ترس مىكنند از اينكه سورهاى درباره آنان نازل گردد كه آنچه را در دلهاى آنهاست (از كفر و نيّت براندازى نظام اسلامى) به آنان و به مردم خبر دهد. بگو: (با اين رفتارتان اسلام را) مسخره كنيد، بىترديد خداوند آنچه را از آن مىترسيد آشكار خواهد كرد. 65 و اگر از آنان بپرسى (كه چرا عليه اسلام گفتار و كردار داشتيد) خواهند گفت كه ما فقط شوخى و بازى مىكرديم. بگو: آيا خدا و آيات و فرستادهاش را مسخره مىكرديد؟ 66 ديگر عذر نياوريد، حقّا كه پس از ايمانتان كافر شديد (پس از ايمان ظاهرى، كفرتان روشن شد)! اگر از گروهى از شما (به خاطر توبهشان) درگذريم گروهى ديگر را عذاب مىكنيم، زيرا آنان گنهكار بودهاند. 67 مردان و زنان منافق برخى از برخى ديگرند (با هم پيوند اعتقادى و عملى دارند) به كار ناپسند فرمان مىدهند و از كار پسنديده بازمىدارند و دستان خود را (از انفاق در راه حق) مىبندند؛ خدا را فراموش كردند خدا هم آنها را فراموش نمود (پس از اتمام حجت به حال خودشان واگذاشت) مسلّما منافقان همان نافرمانانند. 68 خداوند مردان و زنان منافق و كافران را آتش دوزخ وعده داده كه در آن جاويدان بمانند، همان براى آنها كافى است و خدا لعنتشان كرده، و براى آنها عذابى هميشگى است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 197