نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 211
21 و چون مردم را پس از سختى و رنجى كه به آنان رسيده رحمت و راحتى بچشانيم (پس از جهل و فقر جاهليت، علم و رفاه اسلام دهيم) به ناگاه در آيات ما نيرنگ مىورزند (مانند نسبت دادن سحر و شعر و افسانه). بگو: نيرنگ خدا زودرستر است، همانا فرستادگان ما آنچه مكر مىكنيد مىنويسند. 22 او همان است كه شما را در خشكى و دريا سير مىدهد تا آن گاه كه در كشتىها باشيد و كشتىها سوارانش را به وسيله بادى خوش و ملايم حركت دهند و آنها بدان خوشحال شوند (به ناگاه) باد شديدى بر آن كشتىها بوزد و موج (دريا) از هر سو به آنها بتازد و يقين كنند كه در محاصره (موج و بلا) قرار گرفتهاند (در آن حال) خدا را با اخلاص در ايمان و اعتقاد مىخوانند كه اگر از اين (ورطه) نجاتمان بخشى حتما از شكرگزاران خواهيم بود. 23 و چون آنها را نجات دهد به ناگاه (مىبينى كه) در روى زمين به ناحق ستم مىكنند! اى مردم، بىترديد ستمهاى شما به زيان خودتان است، بهرهاى (اندك) از زندگى دنيا مىبريد سپس بازگشتتان به سوى ما است، پس شما را از آنچه عمل مىكرديد آگاه مىسازيم. 24 جز اين نيست كه مثل زندگى دنيا مانند آبى است كه (به صورت برف و باران) از آسمان فرو ريختيم كه به سبب آن گياهان زمين از آنچه مردم و چهارپايان مىخورند به هم درآميخت، تا آن گاه كه روى زمين زيبايى خود را فرا گرفت و آرايش يافت و ساكنان آن گمان بردند كه خود بر (بهرهبردارى از) آن قادرند (به ناگاه) دستور ما (به صورت سرما يا گرما يا سيل يا تگرگ) در شب هنگام يا روز بر آن فرا رسيد، پس همه را به صورت علفهاى درو شده خشك درآورديم به طورى كه گويى ديروز سرپا نبوده است. اين گونه ما نشانهها (ى قدرت و غضب خود) را (در كتاب تكوين و كتاب تدوين) تفصيل مىدهيم براى گروهى كه مىانديشند. 25 و خداوند (بشر را) به سوى دار السّلام (بهشت سالم از فنا و زوال) دعوت مىكند، و هر كس را بخواهد (از پذيراشدگان هدايت عامه) به راهى راست (در معارف خاصه) هدايت مىكند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 211