142 به زودى مردم كم خرد خواهند گفت: چه چيزى مسلمانها را از قبلهاى كه بر آن بودند (از بيت المقدس، به سوى كعبه) روىگردان كرد؟ بگو: مشرق و مغرب از آن خداست، هر كه را بخواهد به راه راست (راه اصلاح حال مجتمع بشرى) هدايت مىكند (و صلاح حال مدّتى در توجه به قدس بود و پس از آن در توجه به كعبه است). 143 و همان گونه (كه براى شما قبله مستقل تعيين كرديم) شما را امتى ميانه (معتدل ميان افراط و تفريط) قرار داديم، تا شما (در روز قيامت) بر مردم گواه باشيد و اين پيامبر هم بر شما گواه باشد. و ما قبلهاى را كه بر آن بودى (بيت المقدس را) قرار نداده بوديم جز براى آنكه كسى را كه پيروى از اين پيامبر مىكند از كسى كه به عقب بازمىگردد (و در قبله سابق باقى مىماند) بازشناسيم (علم ازلى ما منطبق به معلوم خارجى شود)، هر چند كه اين حكم جز بر كسانى كه خدا هدايت كرده دشوار و سنگين بود. و خداوند بر آن نيست كه ايمان شما را (پاداش اعتقاد پيشين شما يا عبادتهاى رو به قبله سابقتان را) ضايع كند، همانا خداوند به مردم رئوف و مهربان است. 144 حتما ما به هر سو گشتن رويت را در آسمان (مانند كسى كه منتظر امرى باشد) مىبينيم، و اينك تو را به سوى قبلهاى كه بپسندى متوجه مىكنيم؛ پس روى خود را به سوى مسجد الحرام برگردان، و هر جا كه باشيد روى خود را به سوى آن برگردانيد، و همانا كسانى كه كتاب (آسمانى) به آنها داده شده مىدانند كه بىشك اين (توجه به كعبه) از جانب پروردگارشان حق است (زيرا در كتاب آنهاست كه پيامبر اسلام به دو قبله نماز خواهد خواند)، و خداوند از آنچه مىكنند (از مخالفت آنها) غافل نيست. 145 و مسلما اگر براى اهل كتاب هر نشانه و برهانى بياورى آنها از قبله تو پيروى نخواهند كرد و تو نيز هرگز پيرو قبله آنها نخواهى بود، و نيز برخى از آنها پيرو قبله ديگرى نخواهد شد، و اگر از خواستههاى آنها پس از آن دانشى كه به تو رسيده پيروى كنى بىترديد در آن صورت از ستمكاران خواهى بود.