نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 220
98 پس چرا هيچ مجتمعى نبود كه (به موقع) ايمان بياورد و ايمانش (به حال آن) سود بخشد، مگر قوم يونس كه چون ايمان آوردند عذاب خفّت بار و رسوايى را در زندگى دنيا از آنان برداشتيم و آنها را تا مدتى (از نعمت زندگى) برخوردار كرديم. 99 و اگر پروردگار تو (به اراده تكوينى) مىخواست قطعا كسانى كه در روى زميناند همگى يكسره به اجبار ايمان مىآوردند (لكن خداوند بدون اجبار به ايمان دستور داده) پس آيا تو مردم را وا مىدارى تا به اكراه مؤمن شوند؟! 100 و هيچ كس را نرسد و عقلا ممكن نباشد كه ايمان بياورد مگر به اذن و توفيق خداوند (به هدايت عقلى و نقلى او)؛ و خدا پليدى (گمراهى) را (پس از اتمام حجت) بر كسانى قرار مىدهد كه نمىانديشند. 101 بگو: بنگريد كه در آسمانها و اين زمين (از عجايب حيرتآور خلقت) چيست؟ اما هرگز نشانهها و انذارها به حال گروهى كه ايمان نمىآورند سودى نمىبخشد و (غفلت و ضلالت را) از آنها دور نمىكند. 102 پس آيا جز همانند روزهاى (عذاب) كسانى را كه پيش از آنها گذشتهاند انتظار مىبرند؟ (روزهاى باد مسموم، بارش سنگ، صاعقه سوزان و صيحه كشنده) بگو: انتظار بريد كه همانا من نيز با شما از منتظرانم. 103 سپس فرستادگانمان و كسانى را كه ايمان آوردهاند (در وقت نزول بلا) نجات مىدهيم؛ اين چنين- كه بر ما لازم است- مؤمنان را (در هر عصر و محيطى) نجات مىبخشيم. 104 بگو: اى مردم، اگر درباره (حقيقت و صحّت) دين من در شكّيد، پس (بدانيد كه) من آنهايى را كه شما به جاى خدا مىپرستيد نمىپرستم، و لكن خدايى را كه جان همه شما را مىستاند مىپرستم و من مأمورم كه از مؤمنان باشم. 105 و (به من امر شده) اينكه توجه قلبت را به سوى اين دين مستقيم حق مدار كن و هرگز از مشركان مباش. 106 و جز خدا چيزى را كه به تو سودى نمىبخشد و زيانى نمىرساند (به خدايى) مخوان، كه اگر چنين كنى در آن صورت حتما از ستمكاران خواهى بود.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 220