نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 256
6 و (به ياد آر) هنگامى كه موسى به قوم خود گفت: نعمت خدا را بر خود به ياد آريد آن گاه كه شما را از فرعونيان برهانيد همانها كه شكنجههاى بد بر شما تحميل مىكردند و پسرانتان را قتل عام مىنمودند و زنهايتان را (براى خدمت) زنده مىگذاشتند و در اين امر براى شما بلا و آزمونى بزرگ از جانب پروردگارتان بود. 7 و (به خاطر آريد) زمانى كه پروردگارتان اعلام كرد كه اگر شكر گزاريد حتما بر (نعمتهاى) شما مىافزايم، و اگر كافر شديد يا ناسپاسى كرديد البته عذاب من بسيار سخت است. 8 و موسى (به قوم خود) گفت: اگر شما و همه كسانى كه در روى زميناند به خدا كافر شويد يا نعمتهايش را كفران كنيد (ضررى به او نمىزنيد) كه همانا خداوند بىنياز و ستايشگر و ستوده صفات و افعال است (كه فرشتگان و مؤمنان او را به زبان قال، و كمال مخلوقاتش او را به زبان حال مىستايند). 9 آيا خبر كسانى كه پيش از شما بودند مانند قوم نوح و عاد و ثمود و آنان كه بعد از آنها بودند كه (شمار و احوال) آنها را جز خدا كسى نمىداند، به شما نرسيده است؟! كه فرستادگانشان دلايل روشن (توحيد و نبوت خويش را) بر آنان آوردند، پس دستهاى رسولان را به دهانشان بازگرداندند (كه ساكت باشيد؛ يا دستهاى خود را بر دهانهاى خود نهادند كه خاموش شويد و يا دستها را در دهانها كرده از خشم فشردند) و گفتند: ما به آنچه شما بدان فرستاده شدهايد كافريم و حتما از آنچه به سوى آن مىخوانيد (توحيد و بطلان شركا) در شكّى ترديدزا و ابهامآوريم (دين و كتابتان را منكريم و بيّنه توحيدتان را نارسا مىدانيم). 10 فرستادگان آنها گفتند: آيا در خدايى كه آفريننده آسمانها و زمين است شكى است؟! او شما را مىخواند تا از برخى از گناهانتان درگذرد و شما را تا مدت معينى (از عمر) مهلت دهد؟! گفتند: شما جز بشرى همانند ما نيستيد، مىخواهيد ما را از آنچه پدرانمان مىپرستيدند بازداريد، پس براى ما برهان روشنى (غير از اين كه داريد) بياوريد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 256