ترجمه قرآن - مشكينى، على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 263

16 و همانا ما در آسمان برج‌هايى قرار داديم (كه خورشيد در طول سال آنها را سير مى‌كند) و آن را (به وسيله ستارگان) براى تماشاگران آراسته كرديم.
17 و آن را از هر شيطان رانده شده‌اى نگه داشتيم (قدرت عروج به آنجا و اطلاع از اسرار عوالم فرشتگان را ندارند).
18 مگر آن كه استراق سمع كند (دزدانه گوش دهد) كه شعله‌اى روشن او را دنبال نمايد.
19 و اين زمين را گسترديم و در آن كوه‌هايى پابرجا نهاديم و در آن از هر چيز سنجيده شده‌اى رويانديم (گياهانى كه هر يك از نظر شكل و خواص و زمان و مكان سنجش خاصى دارد).
20 و در آن هر گونه وسايل زندگى براى شما و براى كسانى كه شما روزى‌دهنده آنها نيستيد (نظير حيوانات و اجنّه) قرار داديم.
21 و هيچ چيزى (در جهان هستى و عالم تصور شما) نيست مگر آنكه گنجينه‌هاى آن (سرچشمه‌هاى وجودى آن كه اراده حتمى ما و كلمه «كن» است) در نزد ماست و آن را (به مرحله وجود) جز به مقدارى معين فرو نمى‌فرستيم، و نيز چيزى از وسايل زندگى شما نيست مگر آنكه (مواد اوّليه آن از موجودات اين جهان) در اختيار ماست و جز به مقدار معينى فرو نمى‌فرستيم (به مرحله فعليت نمى‌آوريم).
22 و بادها را بارداركننده (ابرها و درختان و گياهان) فرستاديم، پس از آسمان آبى (به صورت باران و برف و تگرگ) فرو فرستاديم و شما را بدان سيراب نموديم و شما ذخيره‌كننده آن نيستيد (نه در ابر آسمان و نه در اعماق زمين) و توان آن را هم نداريد.
23 و به يقين اين ماييم كه زنده مى‌كنيم و مى‌ميرانيم و ماييم كه (پس از فنا، همه) وارث (آنها) هستيم.
24 و همانا ما (شمار) پيشينيان شما را (از آغاز خلقت تا حال) مى‌دانيم و هم (شمار) آيندگان شما را، و علم به سبقت‌گيرندگان شما (در ايمان و تقوا) و عقب‌ماندگان داريم.
25 و البته پروردگار توست كه آنها را (در روز قيامت) جمع خواهد كرد (اجزايشان را براى حيات و افرادشان را براى حساب) كه همانا او با حكمت و داناست.
26 و بى‌ترديد ما (اولين فرد) انسان را از گلى خشكيده نپخته صدادارى (مجسم به صورت انسان) برگرفته از لجنى بدبو آفريديم.
27 و جان را (ابليس اول را كه پدر شياطين است) پيش از آن از آتش بى‌دود پرحرارت نفوذكننده آفريديم.
28 و (ياد آر) هنگامى كه پروردگارت به فرشتگان گفت: به يقين من بشرى را از گلى خشكيده برآمده از لجنى بدبو خواهم آفريد.
29 پس چون آن را درست كردم و در آن از روح خود (روح مبارك و شايسته منسوب به خودم) دميدم، همگى براى (تعظيم) او سجده‌كنان به رو درافتيد.
30 پس فرشتگان همگى يكسره (در برابر او) به سجده درافتادند.
31 مگر ابليس كه سرباز زد از اينكه با سجده كنندگان باشد.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 263

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست