نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 271
35 و كسانى كه شرك ورزيدند گفتند: اگر خدا مىخواست نه ما و نه پدران ما چيزى را جز او پرستش نمىكرديم و چيزى را بدون (اجازه) او حرام نمىكرديم! (و چون اراده بر عدم ندارد پس عذاب نداريم. آرى) كسانى كه پيش از آنها بودند نيز اين چنين كردند. پس آيا بر فرستادگان ما (وظيفهاى) جز رساندن آشكار است؟! (كه در جواب آنها بگويند: هر چند خدا اراده حتمى بر عدم كفر و عدم تحريم حلال ندارد و گرنه تكاليف از اختيار بيرون مىرود، لكن از آنها نهى كرده و كفر و عذاب تابع اين نهى است.) 36 و البته ما در ميان هر امتى فرستادهاى برانگيختيم كه خدا را عبادت كنيد و از طاغوت (شيطانى و انسانى) دورى جوييد، پس خداوند برخى از آنها را (كه اصول دعوت را پذيرفتند به مراحل كمال) هدايت كرد و بر برخى از آنها (كه دعوت را رد كردند) ضلالت و گمراهى حتمى شد. پس در روى زمين بگرديد و بنگريد كه عاقبت تكذيب كنندگان چگونه بود! 37 اگر تو بر هدايت آنان حرص مىورزى (فايدهاى ندارد زيرا) خداوند كسى را كه در گمراهى رها كرده هدايت نمىكند و آنها را هيچ يارىكنندهاى نيست. 38 و با جدّىترين سوگندهاى خود به خدا سوگند ياد كردند كه خداوند كسى را كه مىميرد هرگز برنخواهد انگيخت! چرا (خواهد انگيخت)، وعدهاى است بر عهده او حق و ثابت (طبق اراده ازلى، نوشته در لوح محفوظ، مندرج در كتابهاى آسمانى و ابلاغ شده به جامعه به وسيله پيامبران) و لكن بيشتر مردم نمىدانند. 39 تا براى آنها آنچه را كه در آن اختلاف مىكردند روشن سازد و تا كسانى كه كفر ورزيدهاند (از ابتداء حدوث كفر در ميان بشر تا انقراض نسل وى) بدانند كه دروغگو بودهاند. 40 (ايجاد قيامت براى ما سهل است، زيرا) سخن ما به چيزى وقتى كه (پيدايش) آن را اراده كنيم جز اين نيست كه به آن بگوييم: باش، پس (بلافاصله) مىباشد. 41 و كسانى كه پس از ستم ديدن در (راه) خدا هجرت نمودند، مسلّما آنها را در دنيا در جايگاهى نيك جاى خواهيم داد، و البته پاداش آخرت بزرگتر است اگر بدانند. 42 همانها كه صبر كردند و پيوسته بر پروردگارشان توكل مىكنند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 271