ترجمه قرآن - مشكينى، على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 280

111 (به ياد آر) روزى كه هر نفسى مى‌آيد در حالى كه مجادله و دفاع از خويش مى‌كند و به هر كسى (پاداش متناسب) آنچه كرده (و يا تجسم عينى آن) به نحو كامل داده مى‌شود و به آنها ستم نمى‌شود (از استحقاقشان كم نمى‌گردد).
112 و خداوند (براى عاقبت طغيان و كفران نعمت) مثلى زده: مجتمعى را كه آسوده و آرام (از دشمن و حوادث) بودند، روزيشان فراوان از همه جا مى‌رسيد، پس نعمت‌هاى خدا را ناسپاسى كردند، خداوند هم به سزاى آنچه مى‌كردند لباس گرسنگى و ترس را به آنها پوشانيد و طعم آن را به آنها چشانيد.
113 و همانا براى آنان (اهل مكه) فرستاده‌اى از خودشان (از شهر و محيط و قبيله خودشان) آمد اما او را تكذيب كردند، پس عذاب (خدا) آنها را فرا گرفت در حالى كه ستمكار بودند.
114 پس، از آنچه خداوند روزى شما كرده كه حلال شرعى و پاكيزه طبعى است بخوريد و تصرف كنيد، و نعمت خدا را شكر گزاريد اگر تنها او را مى‌پرستيد.
115 جز اين نيست كه خداوند مردار و خون و گوشت خوك و آنچه را كه (در وقت كشتن) نام غير خدا بر آن برده شده بر شما حرام كرده؛ پس اگر كسى ناچار (به خوردن آنها) شود در حالى كه به قصد لذت و بيش از ضرورت نخورد (يا ياغى بر امام عادل نبوده باشد، بداند كه) همانا خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است.
116 و بر طبق آنچه زبان‌هاى شما به دروغ چيزى مى‌گويد، (و بى‌دليل حكم به حلّيّت و حرمت مى‌كند) مگوييد اين حلال است و اين حرام، تا بر خدا دروغ بنديد (و در دين او بدعت نهيد) البته كسانى كه بر خدا دروغ مى‌بندند هرگز رستگار نمى‌شوند.
117 (نتيجه اين بدعت‌ها براى آنها) برخوردارى اندكى است، و عذابى دردناك خواهند داشت.
118 و بر كسانى كه يهودى شدند آنچه را كه قبلا (در آيه 146 انعام) بر تو بازگو كرديم حرام نموديم. و ما بر آنها ستم نكرديم و لكن آنها بر خود ستم مى‌كردند.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 280

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست