نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 331
102 آنها اندك صداى آن را هم (در حال گذشتن از صراط و پس از آن) نمىشنوند و در آنچه دلهايشان ميل كند (از نعمتهاى بهشتى) جاودانند. 103 آن وحشت بزرگ آنان را غمگين نمىكند و فرشتگان (با تبريك و تهنيت) به استقبالشان مىآيند (و مىگويند) اين همان روز شماست كه (در دنيا) به آن وعده داده مىشديد. 104 (به ياد آر) روزى كه ما آسمان را (با هر چيزى كه در آن هست) درنورديم، چنان كه طومار نوشتهها را درمىپيچد، همانگونه كه نخستين بار آفريدگان را (با جمع ذراتشان از ميان آب و خاك) به وجود آورديم دوباره آنان را بازمىگردانيم (اجزاء نابود شده يا پراكنده شده را جمع كرده و به صورت اول درمىآوريم، اين امر) وعدهاى است بر عهده ما كه بىترديد انجام دهنده آنيم. 105 و حقّا كه ما در هر كتاب آسمانى پس از لوح محفوظ، و در زبور (داود) پس از ذكر (تورات موسى) و در قرآن پس از آن كتابها، نوشتيم و مقرّر كرديم كه همانا (ملكيت و حاكميت و استفاده تام از بركات) اين زمين را بندگان صالح و شايسته من به ارث خواهند برد (از دست غاصبان و ائمّه جور به امامان عدل و خلفاى آنها منتقل خواهد شد). 106 همانا در (محتواى) اين (سوره يا اين كتاب) براى گروهى كه خداپرستند وسيله رسيدن به غايت مقصود (و دين و دنياى سالم) نهفته است. 107 و ما تو را جز رحمتى براى جهانيان نفرستاديم. 108 بگو: جز اين نيست كه به من وحى مىشود كه معبود شما خدايى يگانه است، پس آيا شما (در برابر اين سخن) تسليم شدنى هستيد؟ 109 پس اگر رويگردان شدند بگو: به شما به طور يكسان اعلام كردم و هشدار دادم، و نمىدانم آنچه بدان وعده داده مىشويد آيا نزديك است يا دور؟ 110 همانا او مىداند آنچه را آشكار است از گفتار (شما درباره اسلام از عيبجويى و طعن و استهزا) و آنچه را كه پنهان مىداريد (از عداوت و نقشه و توطئه براندازى آن). 111 و من نمىدانم، شايد اين (هشدار من و تأخير عذاب موعود) آزمونى براى شما و (مهلت) برخوردارى تا مدتى (معين) است. 112 (پيامبر) گفت: پروردگارا (ميان من و اينان) به حق حكم كن، و (اى مشركان) پروردگار مهربان ما مورد استمداد (من) است در برابر آنچه شما توصيف مىكنيد (از غلبه خودتان و شكست مسلمين).
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 331