ترجمه قرآن - مشكينى، على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 384

77 و البتّه آن سراپا هدايت و رحمت است براى مؤمنان.
78 همانا پروردگار تو ميان آنها (بنى اسرائيل، در روز قيامت در تمام موارد اختلافشان) به حكم خود، داورى خواهد نمود، و او مقتدر غالب و داناست.
79 پس بر خدا توكل كن، كه بى‌ترديد تو (از نظر دين و كتاب و معارف) بر حقّ روشن هستى.
80 مسلّما تو مردگان (كفر و عناد) را نتوانى شنواند و دعوت خود را به كران، در جايى كه پشت كرده و رويگردانند نتوانى رساند.
81 و تو هدايت‌كننده كوردلان از گمراهيشان نيستى؛ تو نمى‌توانى (محتواى دعوت خود را) بشنوانى مگر به كسانى كه (به اقتضاى طبع مى‌توانند) ايمان آورند، از اين رو (طبق استعداد فطرى در برابر ما) تسليم‌اند.
82 و چون (در اواخر دنيا كه مردم از آثار تكوينى جهان به دلالت عقل، خدا را نپذيرفتند و) وعده عذاب در حق آنها ثابت شد براى آنها جنبنده‌اى از زمين (به نحو اعجاز و براى اجبار مردم به پذيرش) بيرون مى‌آوريم كه با اهل زمين سخن گويد زيرا مردم به آيات ما يقين پيدا نمى‌كنند. (اوصاف اين جنبنده و زمان خروج و چگونگى بيرون آمدن و حقيقت كلام و نتيجه پس از آن، از زبان شرع معلوم نشده است).
83 و (به ياد آور) روزى كه از هر امتى گروهى را كه آيات ما را تكذيب و انكار مى‌كردند گرد مى‌آوريم، پس (اوّل و آخر) آنها در يك جا جمع‌آورى و بازداشته مى‌شوند.
84 تا آن گاه كه حاضر شوند (خداوند) گويد: آيا نشانه‌هاى مرا در حالى كه به آنها دانشى فراگير نداشتيد تكذيب و انكار گرديد، يا آنكه چه (معامله‌اى با آيات من) مى‌كرديد؟
85 و گفتار حتمى عذاب درباره آنها به خاطر ظلمشان واقع شود پس آنها سخنى نتوانند گفت.
(مضمون اين سه آيه نيز از اسرار پيش از قيامت است.)
86 آيا نديدند كه ما شب را قرار داديم تا در آن بيارامند، و روز را روشنى‌بخش كرديم (تا در آن به كسب و كار پردازند) حقّا كه در اين (آفرينش) نشانه‌هايى (از قدرت و حكمت) است براى گروهى كه ايمان مى‌آورند.
87 و (به ياد آر) روزى كه در صور (به نفخه نخستين) دميده مى‌شود، پس همه آنان كه در آسمان‌ها و آنان كه در زمين‌اند (از جانداران) در وحشت افتند (و بميرند) جز آنان كه خدا خواسته (نميرند، مانند ارواحى كه مرگ اوّل را چشيده‌اند). و روزى كه در صور (به نفخه دوم) دميده شود پس همه آنها كه در آسمان‌ها و زمين‌اند (زنده شده) به وحشت افتند جز آنان كه خدا خواسته (از فزع محشر مصون باشند)، و همه زنده شده‌ها (به نفخه سوم) با خضوع و زبونى به (پاى حساب) او خواهند آمد.
88 و (در آن روز) كوه‌ها را مى‌بينى، پندارى كه ساكن و جامدند در حالى كه همانند سير ابر حركت مى‌كنند. (اين كار) صنع خداوندى است كه هر چيزى را محكم و استوار آفريده است (و مقتضاى اتقان صنع در جهان مقدمه اين است كه روزى به هم بخورد تا جهان نتيجه شروع شود)، همانا او به همه آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است (و در آن روز رسيدگى مى‌شود).

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 384

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست